Greg Villa Amor (COMPLETED TEXT SERYE) ❤

Chapter 1

Chapter 1..

MAIGING tinatanaw ni Greg ang helicopter na papalayo sa kanila ng mga bisita, lulan ang matalik niyang kaibigan na bagong kasal na sila, Blue at Alexa. Si Blue ang besfreind niya, sa lahat ng bagay ito ang karamay niya at katulong niya. Pero ngayon nasa tahimik na itong buhay, hindi na magiging katulad ng dati. Ang gumimik sila ng magdamag.

Nakaramdam siya ng kirot sa dibdib, nararamdan niya ang inggit mula dito. Sa edad na 34, hindi na muli siya umibig pa, takot na baka maulit ang nangyari sa kaniya ng magmahal siya. Siguro tatanda na lang siyang wala kasama at mamumuhay ng mag-isa.

Hindi nagtagal tumalikod siya ng hindi na matanaw ang helicopter. Naisipan niyang pumunta sa bahay ng byinan ng kaibigan para makapag paalam.

Sinalubong siya ni Lhira ng makita siya, isang bakla ito. Nakakatuwa ito, at hindi maipagkakailang may gusto sa kaniya ang bakla. Mabilis na kumapit ito sa kaniyang baraso. Hinayan niya ito, dahil sanay naman na siya dito, saka umupo sa saka.  Sandali pa ay, nakarinig siya ng boses, na tila papalapit sa kinauupuan niya.

At 'di nagtagal, nahawi ang kurtinang nagtatabing sa daanan papunta sa kusina. Inilabas 'non ang byinan ni Blue. At kasunod ang babaeng napagtanungan niya kahapon. Nginitian ako ng byenan ni Blue, at hinarap nito ang bakla na tumayo sa pagkakaupo ng makita ang matanda.

Hindi ko inaasahan na hanggang ngayon ay naandito pa ang dalagang ito?

Napalamlam ang aking mga mata, tinitigan ko ito habang nakatayo ito at nakatingin lang sa nag uusap. Hindi ako nagkakamali nasa edad ito twenty pataas.

Nakaramdam ako ng pagpintig ng puso ko. Saka mabilis na umiling. No!
Ibaba na sana niya ang ulo ng biglang napatingin ito sa kaniya at nginitian siya. Ginantihan niya ito. Pero sandali lang iyon dahil inagaw na nito ang atensyon ng matanda saka bumulong ito. At hindi nagtagal, lumabas ito ng bahay.

Naisip ko. Kaano ano kaya ito ni Alexa? Bakit bago umandar ang helicopter, kinausap muna ito ni Blue.  At dahil malayo siya hindi niya iyon narinig.

Lintik ka Blue! May kakilala ka pala na ganito kaganda, hindi ninyo man lang ipinakilala!

Hindi ako nakatiis, nilingon ko ito. Nakita kona nasa labas bahay pa ito. Lumabas ako, at lakas loob 'kong nialpitan ito.

"Hello." Habang nakatalikod ito.

"Ay! Susmaryosep!" Anito, tila yata nagulat ko pa ito sa pagbati ko. "Kuya naman dahan-dahan kanaman sa paglapit sa akin, mamatay ako sa'yo sa nerbyos."

"Sorry." Kakamot kamot ko sa ulo ng masabi ko. At tumango lang ito. Pero nakangiti na. Pero hindi ko nagustuhan ang pagtawag nito sa akin ng kuya. "Maka kuya kana man! By the way, ikaw 'yung pinagtanungan ko kahpon, right?" Ngumiting tumango muli ito sa akin. "Please don't call me kuya, call me Greg. Blue is my best friend. And you are what you're name?"

"Ay, sorry.. I'm Jaja."

"May maganda palang pinsan si Alexa, bakit hindi man lang ipinakilala sa akin." Diretsyo niyang sabi. Sa pinakawalang salita, hindi niya maintidihan kung bakit nasasabi niya na ganoon kabilis. Pero umiling ito sa tinuran niya.

"Hindi ko po pinsan si Alexa, anak po ako ng secretary ni Blue."

"What?" Ako naman ang nagulat. " Nene, anak ka ni Fely?" paninigurado niya. Hindi kasi niya inaasahang may anak si Fely ng dalaga, gayong labas masok siya sa opisina ng kaibigan ngunit 'di niya ito nakikitang nagpupunta ito doon.

"Excuse me, don't call me Nene." Napaismid ito. "Bakit ayaw mo bang patawag ng kuya? Bakit ilan taon kana ba?"

"Sorry again, but don't call me kuya. I will call you, Jaja.. 34 na ako. Kasing idadan ko si Blue. Why?"