O gün babaannemde kalıyordum. Kümesin kapısını açık unutmuş, bana gidip kapat gel dedi. Bende saat 8 gibi hava kararmış kümesin yanına gittim. Birden içim ürperdi. İçimde bir korku ve takip ediliyor olduğumu hissettim. Kümese yaklaştım. Kümesin üstünden tıkırtılar gelmeye başladı. Birisi kulağıma adımı fısıldadı, etrafa baktığımda kimse görünmüyordu. Şükrü Şükrü... diye sesleniyordu. Duymamış gibi yapıp oradan uzaklaştım. Çok korkmuştum. Eve girdiğimde tüylerim diken dikendi. O gece gözüme uyku girmedi. Bir ara uyumuşum rüyamda aynı yeri gördüm, yine kümesi kapatmaya gidiyordum. Yaşadığım şeyin aynısı rüyamda da oldu. Bu sefer kendini gösterdi. Ayakları ters, kısa boylu, ilk defa gördüğüm bir şeydi. Yani nasıl bir şey olduğuna anlam veremedim. Rüyayı gördükten sonra, gece 3-4 arası aniden uyandım. Baş ucumda birsey vardı ama ben göremiyordum, onun varlığını kuvvetle hissediyordum. Bana yüksek sesle kızarak Arapca bir şeyler söylemeye başladı. Bir kadın sesiydi. Çok korktum duymamış gibi yaptım. Bütün gece onu dinledim, hiç susmadı.
O sabah uyandığımda yani uyanır uyanmaz, duvarda asılı olan Arapça yazılı tablo yere düştü. Durumu babaanneme anlattım, hemen hocaya gittik hoca; Zulzula kabilesi rahatsız olmuş dedi, muska yaptı . 1 ay et ve soğan yemedim. Ara sıra o ses hala geliyor. Yine duymamazlığa geliyorum. Umarım bir gün tamamen kesilir. Hepsi gerçek Allah kimseye göstermesin
