juno | lt

juno

Klasik yazar notum hehehm: Öncelikle merhaba, bunu çok ani yazdım ve paylaştım fakat sorumlusu kesinlikle ben değil, @niallzvoice dır. Benim o her ''İğrenç yazıyorum.'' olaylarıma ve de kapak krizlerine girmeme katlandığı için arkadaşa ayrıca çok teşekkür ederim. Büyük yük valla. Neyse, umarım bana gene sövmezsiniz, bu sefer Louis yazmak istedi canım ve karşınıza da bu çıktı işte.

İyi okumalar!

☾

Juno,

Yaklaşık iki buçuk yıl önce hayat çok daha farklıydı.

Dinlediğim yüzlerce şarkının hep benimle olacağına inanmıştım, film izlemek veya kitap okumak kafamı dağıtırdı, biranın saf mutluluk olduğunu sanırdım veya hafta sonları çıkan Friends dizisinin beni rahatlattığını düşünürdüm.

Hayat kolaydı çünkü ben kolay bir insandım.

En çok da sen kolaydın, Juno.

Dinlediğim her yüzlerce şarkının yüzünde de seni buluyorum, artık tek bir film bile izleyemiyorum veya bir cümle dahi okuyamıyorum.

Hepsi bana seni hatırlatıyor.

İçtiğim bira bana senin dudaklarını hatırlatıyor, her sigara dumanında seni arıyorum; peki neden bulamıyorum, Juno?

Hafta sonları koltuğa adımımı dahi atamıyorum, televizyonu kapatamıyorum bile. Sen izliyorsundur diye, sen Friends izlemeyi seversin.

Ben mi?

Bunun bir önemi yok.

Ben sadece seni çok fazla özlüyorum.

Benden çok fazla şey götürdün, geri getirmeniyse tam iki buçuk yıldır bekliyorum.

Seninle ilk tanıştığımız günü dün yediğim yemek kadar iyi hatırlamamın normal bir şey olduğunu söylüyorum, Niall ise sadece gülmekle yetiniyor, gözleri kısılana kadar gülmekle.

Ama hatırlıyorum, Juno.

Bana o an nasıl baktığını hatırlıyorum.

Sudaydım, çok fazla açılmamıştım fakat nefesimi kesip nerede olduğumu fark ettiremeyecek kadar adi bir şeydi yaşadığım o panik atak. Öyle bir sağlık sorunum olduğunuysa suda öğrenmem herhalde saçma bir trajediden ibaretti.

Bana baktığını gördüm ama, Juno. Her izin günümde geldiğim o plaja gitme sebebim olan kişi sendin sonuçta, amcam Nikola veya Brenda halam falan değil.

O anı hatırlıyorum, sana ilk defa doğru düzgün baktığım, aynalı gözlüklerimin ardından bakmadığım anı.

Gözlerin mavi değildi, benimkiler gibi değildi. Yeşil de değildi, grinin yanından dahi geçemezdi.

Seninkiler kahverengiydi. Diğer tüm renklerden nefret etmeme sebep olacak o kahverengi.

Turuncunun hiçbir tonunun daha önce bu denli tatlı olduğuna şahit olmamıştım ben Juno, saçların gerçekten de çok güzeldi. Suya defalarca girip çıkmış olmana rağmen veya tuzlu suyun getirdiği ıslaklıkla karışmış olmalarına rağmen mükemmellerdi.

Sen mükemmeldin.

Kendini her türlü anlamda sevmemeni hiçbir zaman anlamamıştım da. Sen gördüğüm en güzel kızdın, Juno. Gözlerinin benimkilerden ne kadar da farklı ve kötü durduğunu saatlerce bana açıklardın, bense bunu sadece gözlerine bakarak geçiştirirdim.