AŞK=ACI

İKİNCİ BÖLÜM

Sizce aşk herşeyi affeder mi? Geçmişte yaşadığınız yaşattığı sizin yaşatığınız  onca acı yok sayılır mı? Ben bana yapılan kötülük iyilik hiç birini unutmam ama sıra ona geldimi bütün herşeyi unutuyorum sadace içimde o duygu kalıyor o duyguya aşk diyemiyorum çünkü ben aşık olamam benim güçlü olma lazım aşk aptalıktır. Aşk insanı güçsüz kılar birine sürekli ihtiyaç duyarsın ve benim kimseye ihtiyacım yok ben tek başıma güçlüyüm. Bunda bir sene bir buçuk sene önce hayatıma o girenen kadar böyle değildim ben sert ve kuralcı bir tiptim şuanda öyleyim ama tek fark ile içimde birşeyler kırık içime birşeyler batıyor. Bana geri dönmek istiyor ama benim ne kadar sert ve kuralcı olduğumu bildiğinden bana yazamıyor. Zaten yazmasın çünkü yazarsa hemen affederim ve ben affetmeye hazırmiyim bilmiyorum. Arkadaşlarına arkadaşlarıma sürekli beni sevdiğini söyleyip duruyor acaba doğru mu söylüyor? Güvenip dönersem beni tekrar bırakıp gidicek mi? Ben tamamen geçmişi unutta bilirmiyim? Herşey çok karışık bir durumda. Kendi kendime kavgalar ediyorum yinede çözemiyorum karmaşayı. Sizce ne yapmalıyım?