Yalnız Kurt

Sürüsüz bir kurt olmak aklımın ucundan bile geçmemişti. Babam sürü liderimizdi ve beni kendi sürümden kovacağını hiç düşünememiştim. İşte şimdi ben, Robin Fastwolf ( artık soyadımın bu olacağını hiç sanmıyorum ) ormanda yalnız başına dolaşıyorum, Hiç adil değil. Kesinlikle adil değil.

Katie

Ailem her zaman onurlu bir aile olarak anılmıştır. Aynı zamanda en vahşi olarak da biliniyorduk. Onurlu olarak anılmamızın sebebi buydu. Korku. Ancak bu korku başkaları tarafından alınınca ailemizin saygınlığı da yok oldu. Kurtlar. Bir gün evimizi bastılar ve ben ve kardeşim dışındaki herkesi öldürdüler. Ancak onları buna pişman edecektim. Bizi öldürmediklerine. Bunun acısını çekeceklerdi.

    İlk yazım bu yüzden biraz BERBAT. Kabul ediyorum şu anda kötü ancak İKİ KİŞİ OKUMUŞ!!! Tamam bazıları için az olabilir ama benim için gayet yüksek bir sayı. Ayrıca telefondan da iPad'den de kapak yapamıyorum. Yani sadece resim koyabiliyorum. Bir de küçük bir ricam var telefondan yazıyorum ve işkence gibi. Okuduğunuzu belli etmek için iyi ya da kötü yorum yaparsanız sevinirim. Böylece hikayenin gidişatını da değiştirebilirim. UYARI!! Bundan sonra böyle uzun konuşmalar olmayacak UMARIM. Ayrıca bölümleri de uzatmayı düşünüyorum. Endişeleriniz varsa yani. Sonraki bölümde karşılaşmak üzere. İyi günler.