Sabah erkenden kalkmış ve çantamı toparlamaya başlamıştım.Herşey buraya kadardı.Artık yeni bir haya.ta başlayabilirdim.Bütün bu anılarla dolu evi bırakıp gidebilirdim.Evimizdeki herşey yeniydi.Annem hariç yıllar onu eskitmişti.Yüzü çökmüş , gözlerinin altı hafifce göçmüştü."Cas hazır mısın ? " annemin sesi üzüntülüydü. Sadece evet dedim.Arabaya bindik ve yol boyunca konuşmadık.Annem üniversitedeki sitelerin oraya kadar beni bırakmıştı.Durduğumuzda ona sıkıca sarıldım."Dikkat et ve beni herzaman ara"dedi."Seni özliycem"dedim cılız çıkan sesimle.Araba kaybolana kadar onu izledim.Uzaktan birilerinin koştuğunu gördüm Ellie bana doğru geliyordu."Hey Cas, sana birşey sormalıyım" dedi heyecanla.Tek kaşımı kaldırıp ona baktım."Dylan'ın bir arkadaşıda bizimle aynı odada kalabilir mi? Zaten kirayı anca çıkartırız ama tabii sen ..." Sözünü kesip konuşmaya başladım" Ah,sorun değil sadece kim ? dedim.Cevap vermedi.İçime bi sıkıntı basmıştı ama üstelemedim.Bir kaç blok yürüyünce odayı buldum ve eşyaları yerleştirdim.İlk gün çabuk geçmişti sadece tanışma faslı yaşandı.Herşey iyi gidiyordu.Taki son ana kadar dolabima dogru yururken sarsıntıyla yalpaladım.Sarı saçlı mavi gözlü çocuk "Bir daha dikkatli ol küçük." deyince yanındakiler gülüşmeye başladı.Eğilip kitaplarımı toparlarken herkesin bana baktığını hissedip kızardım.Evin kapısının önünde çantamla cebelleşip anahtarı buldum ve kapıyı açtığımda anahtar elimden kayıverdi.O çocul kanepede oturmuş duruyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ODA ARKADAŞI
ParanormalCassie Johson, 18 yaşında kendini fazlasıyla notlarına adamış ve geçmişinden kendini kurtarmak için herşeyi fazlasıyla yapmıştı.Geçmişinden kurtarmıştı peki ama kendi tanımı ile baş belasından ?
