Ik kijk in de spiegel. Ik zie een meisje staan. Ze is haar haar aan het kammen. Het gaat moeizaam. Haar haar is lang. Het is een mix van blond en bruin door elkaar. Het pluist. Het gezicht van het meisje is smal. Haar gezicht is bleek. Haar neus is lang en haar lippen zijn klein. Haar ogen zijn bruin. Diep bruin. Ze staren voor zich uit. Ze denkt. Wie is dat meisje?
Dat meisje in de spiegel dat ben ik. Ik staar voor me uit in de spiegel. Als ik naar mezelf kijk, wordt ik onzeker. Ik ga op bed liggen en maak me hoofd helemaal leeg.
Als ik bijna in slaap val, hoor ik dat me naam geroepen wordt. ' Anne! Ben je er klaar voor? We gaan zo'. Dat is me moeder. Vandaag is het zover. Vandaag gaan we eindelijk naar Curacao. Ik heb er al maanden naar uitgekeken. Ik had me spullen al een week van te voren ingepakt, zo'n zin heb ik er in. We zijn nog nooit zo ver geweest op vakantie. Dat is ook de reden waarom ik zo graag er naar toe wil. En natuurlijk omdat er altijd knappe boys zijn en het altijd mooi weer is. Ik doe me schoenen aan en kijk nog even uit me raam. Dan loop ik naar beneden met me koffer in me hand. Eenmaal beneden loop ik naar de auto en gooi hem in de achterbak. Ondertussen is mijn beste vriendin gekomen om ons uit te zwaaien. Ik geef haar een dikke knuffel en ga dan de auto in zitten. Ik zwaai nog heel heftig naar haar toe. Als ik uitgezwaait ben, gaan we rijden. Me zus lacht naar me. ' wat lach je nou?' Vraag ik aan haar. 'Gewoon, de manier hoe jij mensen uitzwaait' ik moet lachen. Ik kijk naar buiten. Ik ga lekker zitten en sluit me ogen. Nu ik me ogen dicht heb, heb ik pas door hoe moe ik ben. Al snel val ik in slaap.
Als ik me ogen open doe, zijn we al bijna op Schiphol. Dit is de eerste keer dat ik ga vliegen. Ik vind het wel eng, maar ik weet dat er weinig ongelukken gebeuren met het vliegtuig, dus ik hoef niet bang te zijn. De auto rijdt de pakeerplaats op. Mijn opa en oma zijn meegegaan, zodat die later de auto kunnen mee nemen. Ik neem een sprintje om als eerste van de familie binnen te zijn. Ik heb er zo erg veel zin in. Ik ga ergens zitten en kijk even op me mobiel. Yes wifi! Ik check even me whatsappies, tweets en insta. We moeten nog een uurtje wachten voordat we het vliegtuig in kunnen dus ik ga maar de hele tijd op me mobiel. Ik vraag aan me vader of ik een starbucks mag halen. Het mag dus ik loop naar de bar. Ik loop terug met een starbucks in me hand en ga weer zitten. Ik zit nog een tijdje op me mobiel totdat ik hoor dat we het vliegtuig in kunnen. Het heeft lang geduurd maar nu is het eindelijk zover. We gaan over de roltrap door naar het vliegveld. Ik ga zitten en doe me gordel vast. Ik maak nog even een fotootje vanuit het raam en plaats die op instagram. Daarna sluit ik me ogen. We gaan opstijgen. Het geeft een akelig gevoel maar al snel zijn we in de lucht. Op naar Curacao!
