Chapter 21

32 1 0
                                    

  ~♥∞♥~
Chapter 21
(Jaycee's POV)



Napapaluha na lang ako dahil sa awa kay Zeke. Halos magwala na siya dito sa hospital dahil hindi siya pinapapasok dito ni Marvin sa loob ng kwarto. Nakakaawang isipin pero diserve niya iyan kasalanan niya kung bakit nawalan nanaman ako ng mga anak.



"JAYCEE PLEASE DON'T DO THIS TO ME!! PLEASE MAGUSAP TAYO KAHIT SAGLIT LANG PAKIUSAP PAGBIGYAN MONA KO!" Sigaw nito na ikinalingon ko sa kanya. Mas lalo pa akong napaiyak ng makita ko siyang nagpupumiglas sa mga guard. Tumingin ako kay Marvin at kita kong galit na galit siya kay Zeke.



"M-Marvin." Tawag ko kay kuya na ikinalingon nito sakin. "Don't tell na naawa ka sa kanya? Jaycee use your brain naman! He deserve that." Galit na sabi nito at matiim na tinitigan ako. Napayuko na lang ako at napahagulgol.



"Kahit saglit lang naman ey." Sabi ko at Napatingin sa kanya ng suminghap ito. "Okay, just call me if may ginawa nanaman siya sayo." Sabi nito at pinatigil na ang mga guard sa paghila kay Zeke at pilit na lumabas si Marvin. Samantalang si Zekwe ay agad na tumakbo para yakapin ako.



"Jaycee please forgive me hindi na mauulit." Pakiusap nito. Parang may kirot sa bandang dibdib ko ng sabihin niya iyon. Hanggang kaylan ba sya mangungusap ng ganyan tapos pagpinatawad uulitin nya nanaman.



"Pagod nakong intindihin ka Zeke." Mahina kong sabi pero sapat na para marinig nya iyon. Ramdam kong mas lalo pa siyang umiyak at sabay sabay na umiling.



"Jaycee wag ka namang ganyan. Nasasaktan ako." Sabi nito. Bahagyang napatawa ako at Kumalas sa yakap niya. 



"Okay ngang masaktan ka ehh para maramdaman mo naman yung mga pinaramdam mo saken. Kung sa tutuusin nga kulang puyang ginawa mo sa lahat lahat ng ginawa mo saken." Sabi ko at pilit na pinipigilang huwag umiyak sa harapan niya. Kapag naaalala ko nanaman ang mga ginawa niya sakin noon parang gusto ko siyang patayin.



"P-Patawarin moko Jaycee. Patawarin moko *sob* ayoko lang naman na maagaw ka sakin ng iba ehh *sob* natatakot lang naman kasi ako na baka iwan moko." Paliwanag nito na marahang ikina iling ko. Hinawakan ko siya sa magka bilang pisngi at pinunasan ang mga luha niya.



"Pero yung ginawa mo sakin sapat na rason yun para iwan kita. Kaya patawarin moko kung manhid natong puso ko sayo." Sabi ko at pinilit na lakasan ang loob ko kahit na gustong gusto ko na siyang yakapin at patawarin pero hindi pwede. Eto na ang panahon para siya naman ang magdusa.



"J-Jaycee I'm sorry *sob* b-bigyan mopa ako ng isa pang pagkakataon. Please..." Makaawa nito pero umiling ako. "Hindi na pwede Zeke huli na ang lahat para sa isang pagkakataon." Sabi ko na Mas lalong ikina bagsak ng mga balikat niya. 



"Umalis kana pakiusap lang. Gusto ko ng magpahinga." Nakapikit kong pakiusap at akmang hihiga na ng magsalita ulit siya.



"Hindi parin ako susuko Jaycee. Gagawin ko ang lahat para bumalik ang nararamdaman mo ulit saken." Sabi nya habang pinupunasan ang mga luha niya. Parang kinabahan naman ako ng onti sa sinabi niya pero binigyan ko siya ng Matamis na ngiti.



"Huwag kang mag alala Zeke kahit anong gawin mo hinding hindi na maibabalik ang lahat sa date." Sabi ko. Kita ko sa kanyang mga mata kung gaano siya nasaktan sa huli kong sinabi.



"Hinding hindi na kita mamahalin. Goodbye..." Sabi at nahiga na at tumalikod sa kanya. Wala na akong ibang narinig pa mula sa kanya at tanging mga yapak ng paa na lang nya.



*0*0*0*0*0*0*
(Zeke's POV)



"Hinding hindi na kita mamahalin. Goodbye..."
"Hinding hindi na kita mamahalin. Goodbye..."
"Hinding hindi na kita mamahalin. Goodbye..."



Paulit ulit na bumabalik sa isipin ko ang mga huling sinabi ni Jaycee bago siya matulog. Parang libo libong kutsilyo ang bumabaon sa puso ko. 



*CRACK*
*BOGSH*
*BLAG*



Mga gamit na nagsibasag at nagkagulogulo sa aking kwarto. Naiinis ako sa sarili ko! Kung sana hindi ako naging makasarili na maangkin lang si Jaycee edi sana hindi ako ganito...



"AAAAAHHHH..." Sigaw kk sa galit at pinagbabasag ang kahit anong nahawakan ko.



"S-Sir. Zeke jusko po anong nangyayari sayo." Nagaalalang sabi ni Manang. Napaupo na lang ako sa sahig at napasandal sa pader. Bakit ba kaylangan ko pa siyang saktan noon. 



"Manang Ayokong mawala siya sakin *sob*." Umiiyak kong sabi. Lumapit ito sakin at hinagod ang likod ko. 



"Shhhhh... Tahan na Zeke. Siguro kaylangan niya lang muna ng space dahil sa mga nangyare." Sabi ni Manang. Hinarap ko sya at tinitigan siya sa mata. 



"H-Hindi ko kayang mawala siya sakin Manang." Sabi ko at inuntog untog ang ulo ko sa pader. "BAKIT BA KASI ANG TANGA TANGA KO! ANG TANGA TANGA KO!" Sigaw ko at malakas na inuntog untog ang ulo ko. Halos hindi naman malaman ni Manang kung ano ang gagawin nya.



"Z-Zeke tama na. T-Tumigil kana ijo." Umiiyak narin na sabi nito. Tumigil nako at humagulgol ng yakapin ako ni Manang.



"Tahan na Zeke. Hindi magugustuhan ni Jaycee kung nalalaman niyang ganyan ang sitwasyon mo. Magpakatatag ka dahil ang Zeke na pinalaki ko ay hindi ganto." Sabi niya. Alam kong naawa lang sakin si Manang dahil sa sitwasyon ko pero tama siya. Hindi ako ito.



"Kukunin ko siya Manang. Hindi ako papayag na iwan niya ako." Sabi ko kay Manang at pinunasan ang mukha ko. Ngumiti naman si Manang sakin at tumayo.



"Tama. Ganyan nga ang Zeke na nakilala ko." Nakangiti ng sabi ni Manang. Lumabas ako ng bahay at pumunta sa kusina para kumuha ng wyne.



"Gagawa ako ng paraan para mapasakin kang muli... Jaycee." Sabi ko at tinungga ang wyne.



=====
A/n: Hellow Guys Short story for tonight dahil may mga naging reader na nangcomment at hindi sumunod sa reply box policy. Pero mag babago lang iyan kung napapasaya nyo ako sa mga mahahaba nyong reply😉💕 kapag napasaya nyo ako mag a-update kaagad ako *wink*

LONG REPLY FOR MORE UPDATES!

THE BAD COUPLE (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon