Chimchim Aranıyor...
"Jimin?"
"Efendim hyung?"
"1. Neden dün okula gelmedin?
2. Neden dün mesaj ve aramalarıma bakmadın?
3. Neden bugün yüzüme bakmadın?"
"Sorguya mı çekiyorsun beni?"
"Cevap ver!"
"Tamam hyung ya ne kızıyorsun.
1. Hastaydım.
2. Telefonumla ilgilenmek yerine yatakta yatmakla meşguldüm.
3. Nasıl bakmamışım?"
"Bas baya bakmadın, kaçıyor gibiydin."
"Ben. Kaçmak. Senden. Hahahahah hyung ne saçmalıyorsun?"
"Saçmalamıyorum, gördüğümü söylüyorum."
"Sana öyle gelmiştir."
"Bana öyle gelmiştir? Pek sanmıyorum. Geçen gün de önemli bir şey var diyordun Seulgi'yle olduğumu duyunca o kadar önemli değil dedin. Bir şeyler mi oluyor?"
Jimin batmıştı. "Ya hyung sanki beni tanımıyorsun önemli dediğim şey cidden ne kadar önemli olabilir ki?"
"Ben de buna şaşırdım, normale göre daha ciddi konuşuyordun."
"Ben ve ciddi konuşmak hahahah komikmiş hyung."
"Sende bir haller var ama neyse."
"Hyung bir şey sorayım mı?"
"Sor."
"Siz şimdi Seulgi'yle çıkıyor musunuz?"
"Hayır."
Jimin gülümsedi ve tepinmemek için kendini zor tuttu. Çok mutlu olmuştu ama bunu sesine yansıtmayacaktı. "Ne diyorsun hyung, neden olmadı o iş?"
"Onu sevmiyordum, sevmiyorum. Sadece kalbi kırılmasın diye yemeğe çıkmıştım."
"Aslında iyi kızdı, kaçırmamalıydın." İyi ki kaçırmışsın diye geçirdi içinden. Ayrıca bugün mutlu uyuyacaktı.
"Başka birisini severken onunla çıkamazdım." Mutlu uyuyacakTI. Bu cümleyi duyana kadar...
"Ne yani başkasını mı seviyorsun bana niye hiç söylemiyorsun hyung?! Ben senin yakının değil miyim?"
"Yeni yeni olan bir şey, emin olmadan söylemek istemedim."
"Sevdiğini söylediğine göre artık eminsin. Ee kim o kız?"
"Aslında o bir erkek." Bu Jimin'in kalbini nedense daha çok kırdı.
"Oh anladım. Ee kim o erkek?"
"Söylemem."
"Ama hyung!"
"Gitmem lazım Jimin-ah. Sonra konuşuruz."
Arama sonlandırıldı
