Umulmadık Yol

-1-

Züleyha deli gibi çırpınıyordu. Bağırıyor ama sesini kimseye duyuramıyordu. Gece vakti abisinin getirdiği evde adamın biri tecavüz etmeye çalıyordu. Züleyhanın ümidi kalmamıştı. Galiba hayatının sonu gelmişti.

Demir evde boğulmuş hava almak için dışarı çıkmıştı. Ama Demirin iç sıkıntısı geçmiyordu. İçinde kaynar sular vardı.

Züleyha açılan kapıya baktı. Gelen Yılmazdı. Yılmaz bir anda adamı Züleyhanın üstünden çekti ve yere attı. Yere düşen adam cebinden çıkarttığı çakıyla tekrar üstlerine saldırdı. Yılmaz çakı darbesinden kurtulmak için adamın elini tuttu. Aralarındaki itiş kakış sonunda bıçak adamın göğsüne saplandı ve adam yere düştü. Züleyha tüm olanları şaşkınlıkla izliyordu. Yılmaz ise gayet soğuk kanlıydı. Arkasındaki Züleyhanın kolundan tuttu ve evden dışarı çıkarttı.
Züleyhanın kolunu kopartacak derecede sıkarken onu zorla çalıştığı tamirhaneden çaldığı arabaya bindirdi. Züleyha şok geçirmişti ne ağlayabiliyordu ne de konuşabiliyordu. Şu an nereye gittiğini bile bilmiyordu.

Demirin bahçeyi turlaması sanki biraz fayda vermişti. İçindeki sıkıntı bitmese de azalmıştı.derin bir nefes alarak yıldızlara baktı. Dışardan bakıldığında mükemmel görünen hayatı şu huzur dolu bahçesinde aslında tutsaktı. Her yere gidip gelebilse de mutsuz olduğu evine yine dönüyordu. Galiba Demir bu mutsuzluğa tutsaktı.

Züleyha yanındaki adama baktı. Yılmaz.. 7 düvelin sevmediği, deli gibi kaçtığı yılmaz.. Züleyhanın peşine takılıp gün yüzü göstermeyen Yılmaz.
Züleyhayı sokakta görse kolundan tutup sürükleye sürükleye eve getiren Yılmaz... Şimdi Yılmaz kurtarmıştı Züleyhayı. Züleyha en sonunda kendini bırakmış ve ağlamaya başlamıştı. Yılmaz Züleyhanın sesini duyunca daha da sinirlendi. Tren garına girince garda da sakın ağlama seninle daha sonra görüşeceğiz demişti.
Yılmaz bulabildiği ilk bileti aldı. Züleyhanın yanına geldi. Züleyha anlamaz gözlerle bakıyordu. Yılmaz gidiyoruz kızım buradan. Kanun kaçağı olduk senin yüzünden..artık elimden kaçamazsın Züleyha dedi.

Züleyhanın gidecek yeri de yoktu durumu da. Yılmaz onu her yerde yakalardı her yerde.
Trene bindiler vagonda yalnız kalınca yılmaz Züleyhanın tam gözlerine bakarak konuşmaya başladı.
Seni neden o herifin elinden kurtardım biliyor musun Züleyha
Z:kekeleyerek ne neden yılmaz
Yılmaz ellerini Züleyhanın bacaklarına doğru götürürken birine benim dediysem benimdir Züleyha buna ne sen ne de başka birisi engel olamaz
Ve sen benimsin Züleyha deyip bir anda Züleyhaya tokadı bastı
Bir yandan kızı dövüyor bir yandan da konuşuyordu yılmaz
Sen o herifin sana dokunmasına nasıl izin verirsin ha züleyha deyip kıza yumruk tokat atıyordu. Züleyha hali kalmadığında ise bayılmıştı.

Sabah olduğunda ise Adanada Yamanların çiftliğindelerdi. Büyük hanım yüzünden herkese kardeş olduklarını söylemişlerdi. Züleyhanın ise evin çatısından düştüğünü...
Yılmaz Gaffurların yanındayken Züleyha Saniye ile bahçeye çıkmıştı.

Demir ile giderken bahçede gördüğü kız karşımda ermişti. Masmavi gözler...Yüzündeki hüzün ile harmanlanmış tebessüm... Gözlerini kapatıp açışı...

Züleyha ileride yürüyen heybetli adamı görünce nefesini verememişti. Uzun boyu geniş omuzları insanı hem ürkütüyor hem de güven veriyordu.Adam çok yakışıklıydı...
O gün Saniye sayesinde Yılmaz ve Züleyha işe girmişti çiftlikte. Büyük hanım da onları çok sevmişti. Yılmaz asıl yüzünü daha göstermemişti.yılmaz ilk günden evdeki kıymetli eşyaları tanımaya çalışıyordu. Günü geldiğinde Züleyhaya çaldıracaktı.

Züleyha kadınlarla Yılmaz erkeklerle yatıyordu. Yılmaz Züleyhayı göremiyordu.günler böyle geçmeye başlamıştı.

Demir ve annesi ise tüm dikkatleri üzerinde Züleyhayı izliyorlardı. Demir Züleyhayı sevmişti ama kendini sevmeyen biriyle evlenemezdi bunu annesiyle konuşmuştu. Uzun yıllardır kimseyle evlenmeye ikna olmayan Demirin ikna olması ise Hünkar hanım için bir umut ışığı olmuştu.

Demir şu yaşına kadar ne istediyse olmuştu. Herkes etrafında pervaneydi. Demir de gücünün farkındaydı. Bu yüzden karşısındakinin duygularını pek önemsemezdi. Ama kendine aşık olmayan bir kadınla evlenmezdi Demir.Evleneceği kadının kendini çok sevmesini tabiri caizse kendisine demir halatlarla bağlı olmasını isterdi.

Yılmaz Züleyhayı  haftalar sonra pazar gecesi görmüştü. Konağın orada kolundan tutarak çekiştirmeye başladı. Züleyha ne yapacağını şaşırmıştı. Ormanlık alana getirdiğinde ise her zamanki gibi dayak yemeyi bekleyen Züleyha bir anda kendini öpmeye başlayan Yılmazı ittirmişti. Aralarında aynı o geceki şeyler yaşanıyordu. Züleyha ittirip koşmaya başladı. Yerde bulduğu odunla Yılmazın kafasına kafasına vurmasıyla Yılmazın yere düştüğünü gördü. Oluk oluk kan akıyordu Yılmazın kafasından. Züleyha korkmaya başlamıştı. Ki bu sırada Hünkar hanımın sesini duydu. Kızım git Gaffuru çağır bana.
Z:efendim
Hünkar: ben halledeceğim her şeyi git Gaffuru çağır bana ve asla geri gelme

Züleyha peki peki diyerek Gaffuru çağırmaya gitti.

Yaklaşık 2 saat sonra hünkar hanım züleyhanın odasına girdi
Züleyha korkak gözlerle bakıyordu ölmüş mü hünkar hanım dedi hünkar evet manasında başını salladı
Bak kızım ben her şeyi biliyorum onun kaçak olduğunu da sizin kardeş olmadığınızı da ben sana yardım edeceğim kızım sen hiç merak etme dedi
Züleyha ben katil oldum dedi. Hünkar hemen ağzını kapattı sus bunu kimse duymayacak. Ben seni koruyacağım dedi
Züleyha hünkar ın ayaklarına kapandı gerçekten mi hünkar hanım
H:gerçekten kızım ama bir şartım var
OĞLUM İLE EVLENECEKSİN

Merhabalarrr
Giriş bölümünü daha bize uygun olayları toparlayıcı şekilde yazmaya çalıştım. Züldem gelecek bölümden itibaren başlıyor... Yorumunu eksik etme... 💙 🍃