แสงจากดวงอาทิตย์ที่ส่องเข้ามาภายในห้องนอนของคนตัวเล็กที่กำลังนอนหลับอย่างสบายลืมตาขึ้น
"อือ..." เสียงทุ้มหวานเปล่งออกมาและเสียงเคาะประตูที่มีพี่สาวซึ่งเป็นฝาแฝดยืนเคาะอยู่ด้านนอก
ก๊อกๆๆ
"จีมิน ตื่นรึยัง"
...
"จีมิน! เดี๋ยวไปมหาลัยสายนะ วันนี้เรียนเช้าไม่ใช่รึไง!"
...
"จีมิน!"
"เออ! รู้แล้ว! จะอะไรนักหนา"
"รีบไปอาบน้ำเลยนะ แม่ทำกับข้าวรออยู่"
ปาร์ค จีมิน ลุกออกจากเตียงด้วยความหงุดหงิด เกลียดเหลือเกินเสียงของผู้หญิงคนนั้น ทำอะไรก็ดูน่ารำคาญสำหรับเขาไปซะทุกอย่าง
จากนั้นคนตัวเล็กก็จัดการอาบน้ำและแต่งตัวเพื่อที่จะไปมหาลัย
.
.
.
.
"จีมินล่ะมินจี"
คนเป็นแม่ได้ถาม
"อาบน้ำอยู่ค่ะ เดี๋ยวก็ลงมา"
"ลูกคนนี้หนิ ทำไมไม่เห็นจะเหมือนพี่เลย"
"อย่าไปว่าน้องเลยค่ะ เป็นแฝดกันแต่ไม่เห็นจะต้องนิสัยเหมือนกันเลยนี่คะ"
"จ้า แม่คนดีของแม่ ฮ่าๆ"
"มีความสุขกันมากรึเปล่าครับ?"
"อ้าวจีมิน เสร็จแล้วหรอ "
"ถ้ายังไม่เสร็จจะมายืนตรงหน้าพี่ไหมครับ มีสมองก็คิดหน่อย"
"จีมิน ทำไมพูดกับพี่เขาแบบนี้ ขอโทษพี่เลยนะ"
"ผมพูดผิดตรงไหน ไม่มีความจำเป็นที่ต้องจะขอโทษด้วย"
"จีมิน!"
"พอเถอะค่ะแม่ หนูคงจะถามไม่คิด"
"รู้ตัวก็ดี ไปแล้วนะครับ สวัสดี" พูดจบพร้อมไหว้คนเป็นแม่ แถมมองเหยียดพี่สาวของตน
"เฮ้อ ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้ไปได้นะ"
"น้องคงจะเครียดน่ะค่ะ หนูขอไปอ่านหนังสือสอบก่อนนะคะ"
"จ้า ไปเถอะ"
20%
ร่างสูงที่ก้าวเข้ามาในมหาวิทยาลัย ทำให้คนที่อยู่รอบๆตัวนั้นตาเป็นประกายเพราะใบหนน้าที่หล่อเหลาเอาการของคนตัวสูง สายตาอันคมเหลือบไปมองร่างเล็กของเพื่อนที่สนิทที่สุดในกลุ่มกำลังเดินมา
รอยยิ้มผุดขึ้นมาเล็กน้อยบนใบหน้า
"อ้วน!"
หลังจากตะโกนจบคนที่โดนแทนด้วยสรรพนามที่มีแค่เพื่อนที่เขาสนิทด้วยที่สุดหันไปมองคนเรียก ก่อนจะเปลี่ยนใบหน้าที่นิ่งเป็นยิ้มกว้าง
"อะไรของมึงเนี่ย ตะโกนซะดังเลย อายเขาไหม" พูดออกมากพร้อมยิ้มตาปิด
ฟุบ
เสียงกอดที่จองกุกกระโจนเข้าไปกอดดังจนคนที่โดนกอดหัวใจเต้นแรง
"นี่! ทำอะไรของมึง.."
"อยู่นิ่งๆหน่า กูคิดถึงมึงนี่วะ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน"
"นานบ้าอะไรล่ะ แค่สองวันเองไหม มึงอ่ะเวอร์มาก"
"งือ กูไม่รู้ล่ะก็คนมันคิดถึงนี่หว่า"
"เด็กน้อยจริงๆ"
ทั้งสองยืนกอดกันสักพัก เสียงโห่ของเพื่อนๆในกลุ่มก็ดังขึ้น
"โห่ๆไรวะ สองผัวเมียคู่นี้ยืนกอดกันไม่อายชาวบ้านชาวช่องเลยนะครับ" จองโฮซอก เพื่อนในกลุ่มพูดขึ้น
"ผัวเมียพ่อมึง เพื่อนกันเว้ยเนอะจีมิน" จองกุกผละกอดออกแต่เปลี่ยนเป็นกอดคอ
รอยยิ้มจากที่ยิ้มกว้างค่อยๆหายไปบนใบหน้าเล็ก
"อืม.."
แค่เพื่อนจริงๆเหรอจองกุก...
YOU ARE READING
TWIN #KOOKMIN #แฝดของจีมิน
Fanfictionกูเกลียดมึงที่มึงเกิดมาแย่งทุกอย่างไปจากกูมินจี!
