A story of 7 siblings of the Lin royalties of acceptance, pain, challenges and love.
NOTE: I DONT OWN ANY OF THESE PHOTOS, THE PERSON SA MGA PIC NA GINAMIT KO AY MGA REPRESENTATION LANG NG MGA CHARACTERS, WALA ITONG KINALAMAN SA KANILANG CAREER, PE...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
They say pictures hold a lot of stories and memories. That is why I love taking pictures i treasure stories and memories. Hi ako nga pala si Thomas lin pero my siblings call me tommy. Mahilig ako sa photography at videography. Mahilig din ako ng mga American series and movies, anime tsaka old movies.
Last day of summer . grabe I really hate this summer a lot has happen over the summer. I'm developing some pictures I captured during the summer habbang busy ako bigla kong naalala ang isang babae those eyes, that smile, her pretty face.
"Colleen" habbang na develop ko ang picture ng ex-girlfriend ko. We broke up in the middle of summer kaya she is my greatest memory na nawala sa summer kaya ang sad ng summer ko. Di ko napigilan ang umiyak habbang nakikita ang mukha niya. Sinampay ko ang picture niya at tinitigan ko lang ang picture niya. Lumabas ako ng dark room at humiga sa kama ko.
---flashback---
"tom im breaking up with you"sabi ni colleen habbang nasa park kami at nakaupo sa gilid ng fountain.
Tumingin lang ako sa mukha niyang walang imik at nakatitig lang sa sahig.
"why?"kaba kong sabi naiiyak na ako di ko alam ang nararamdaman ko.
"I had enough. Di ko ata kayang tumagal pa."sabi ni colleen na walang gana.
" Is it about me?"kalma kong tanong kung iiyak ako baka mas gumulo pagiisip naming dalawa.
"no tom. You are too perfect for me. I don't think I deserve someone like you and you don't deserve someone like me"sabi ni colleen habbang nakaharap sa akin at hinawakan ang mukha ko.f*ck di ko na napigilan at naiyak na ako sa sinabi niya.
"leen please no don't leave me please."sabi ko at hinaplos ko ang pisnge niya.niyakap ko siya ng mahigpit.
"tom tama na please"sabi nito at nagpupumiglas sa yakap ko pero di ako bumitaw. Mahal na mahal ko si colleen para bitawan ko lang ng ganito kabilis.
"please don't leave me leen."sabi ko at mas hinigpitan ko pa ang yakap.
"TAMA NA SABI E!"sigaw nito at kumalas sa yakap ko. Bigla itong tumayo at tumakbo palayo sa akin.
Naiwan akong nakaupo, umiiyak at durog ang puso.
---end of flashback---
Nakatayo ako, tinitigan ang sarili ko sa salamin, this is not me. Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa kwarto ng kakambal ko na si timothy. Nadatnan ko siyang nagaayos ng uniform niya first day of school namin.
"hey bro"bati ko kay timmy.
"sup"sagot nito at ang aliwalas ng mukha niya.
"excited for school?"tanong ko habbang umupo sa kama niya at kinuha ang bola sa gilid ng table niya
"kindda same same din naman yung feeling."sagot nito habbang nag sasalamin
"ikaw ba bro?"tanong niya sa akin
"di ko alam."sagot ko habbang inikot ikot ang bola sa kamay ko. I told my sibs about sa nangyari samin ni colleen and I know nag aalala sila sa akin. Pero pinapakita ko sakanila na di ako naapektohan pero in reality im dying inside.
"still bummed about her?"tanong niya sa akin.
Tinigil ko ang pagikot ng bola at tinaasan siya ng kilay sabay sabing "where did that come from?"
"I don't know feeling ko lang."sagot niya sa akin
"wrong."sagot ko at binato ko siya ng bola
Nasalo niya ang bola at pina ikot ikot sa daliri niya.
"makakahanap ka rin ng mas better sakaniya bro."sagot nito sa akin.
"woah? Coming from you pa talaga mga words na yan ha?"sabi ko sakaniya
"ano? Seryoso naman ako ah?"sagot nito
"so sinasabi mo lahat ng naging jowa mo ay better? Not me tim. Tigilan mo ako"sagot ko at lalabas na sana ako ng biglang.
"I know nasasaktan ka parin. Andito lang ako sayo bro."sagot ni timmy. Natigilan ako.
"thanks bro"sagot ko at lumabas na ng kwarto niya.
Nasa kotse na kami ni bobby at timmy papunta na kami ng school hinatid kasi kami ni kuya joma. Pag dating namin ay agad akong bumaba ng kotse. Naglakad kami ni bryan papasok habbang na nonood ako ng game of thrones sa phone ko. Nakita ko ang sectioning namin at agad akong lumapit para malaman kung anong section ako.
"tom ano section mo?"tanong ni timmy sakin. di ko mahanap ang name ko sa list.
Ilang sandali, "4-1 ako." Sagot ko sakaniya napansin ko na di kami magkasunod ng name siguro nasa kabilang section siya agad akong umalis sa sectioning at pumunta na sa classroom naming at nakinig na lang ako ng music sa phone ko. Mas napansin ko na di ko nakita ang pangalan niya COLLEEN GRACE SANTOS. Siguro nag transfer siya ng school. Buti na rin para maka move on na ako.
Lumipas ang umaga at nasa cafeteria ako kumakain ng lunch mag isa kasi si timmy nasa mga kasama niya sa basketball at si bobby nasa barkada din niya. Aside sa mga kapatid ko wala akong close at wala din akong kaibigan kaya I sit alone sa table.
Mas nakakaramdam ako ng lungkot, ganitong oras kasama ko palagi si colleen. She was my world, my time stopping moments, my happiness, my love, the one that left me broken and crying. Habbang nakatitig ako sa plate ko ay biglang may lumapit na babae sa table ko. Lumingon ako at nanlaki ang mata ko.
"COLLEEN?"sabi ko sa sarili ko.
"Hi pwede ba akong umupo?"sabi ng babae, di pala si colleen to at namimilik mata lang pala ako. Bago siya sa paningin ko I guess a transferee. Mahaba ang buhok na wavy, mapuputing balat at maamong mukha. Tumango lang ako at pinatuloy ang pagkain ng lunch ko.
"ako nga pala si Macy Garcia. Ikaw si Thomas lin diba?"papakilala niya sa akin at inabot kamay niya, nagtataka ako kung bakit alam niya ang pangalan ko tinaasan ko lang siya ng kilay.
Nagbago bigla ang reaction niya at binawi ang kamay niya. Tama nga ako, this is really not me anymore.
"sorry."sabi niya. Tinignan ko siya at nakatitig lang sa pagkain niya.
Nakokonsenya ako.
"sorry din. Since kilala mo ako nasa 4-1 ako in case di mo alam."walang gana kong sagot.
"alam ko."sagot nito habbang nakayuko. Tumaas ang kilay ko.
"classmate kasi tayo nasa likuran kasi ako kaya siguro di mo ako kilala"sagot nito. Tama nga siya wala ako sa sarili ko kaninang umaga.
"sorry. May iniisip lang kasi ako."sagot ko na walang kabuhaybuhay. At tinignan na naman ang plato ko ng biglang...
Nilagay niya ang isang cup ng chocolate pudding sa tray ko. Teka... biglang bumilis ang tibok ng puso ko at tumingin ako sakaniya.
"wag kang malungkot di bagay sayo, smile ka mas bagay."sabi niya at tumayo dala ang tray niya. Tinignan ko lang siya habbang naglalakad palayo. Lumingon ulit siya at nakita ko si colleen na kumakaway sa akin.
