"Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Tanrım,bu çok zor. Ah,i şte...şey. Merhaba Lia. Sanırım en sevdiğin şarkılardan birini açarsam daha duygusal olacak. Ama, ben bunun duygusal olmasını istemiyorum. Seni gülümsetmesini istiyorum. Her neyse, bu Wye Oak'dan Civilian şarkısını dinlemememiz için bir bahane değil, haksız mıyım? İşte, böylesi daha iyi. Tanrım, bu kadar etkilemesini beklemiyordum. Sanırım bunu yapamayacağım. Tanrım Lia, seni çok özlüyorum. Tahmin edemeyeceğin kadar çok derdim ama eminim tahmin ederdin. O gün kameramı kırmıştım. Çok kızdın, değil mi Amelia? Biliyorum, bana kızdın .O kamerada bir sürü anımız vardı. Ama hepsi şimdi karşımda. Her zaman fotoğrafları dijital olarak görmeyi değil, somut olarak yaşamayı savunurdun. Beni bu fikri alıştırmıştın ve bana doğum günümde bir Polaroid almıştın. Çok pişmanım Lia, o kamerayı kırdığım için. Ama o öfkeyi içimden atmam gerekti ve elime geçen ilk şey oydu. Aptalım değil mi? Yanlış anlama Lia, sana olan öfkem değil. Tanrıya olan öfkem.Güzel Amelia, tanrıya olan öfkem. Bana tanrıya öfkelenmenin yanlış olduğunu söylerdin. Çünkü o eğer gerçekten oralarda bir yerdeyse, beni sana verdiği için ona şükrettiğini, bu yüzden ona borçlu hissettiğini söylerdin. Bu yüzden tanrıyı sevme fikrini de bana sen alıştırdın. Her neyse, kamera konusunda çok üzgün olduğumu tekrar belirtmek isterim. Ablam bana tekrar bir Polaroid almayı teklif etti, ama ben sadece bir video kamera istedim. Bana abartısız yüz kere emin olup olmadığımı sordu Lia. Ona emin olduğumu söyledim. Böylece bu video günlüğü tutabilirim. Hayır Lia, bu günlük bu kadar sıkıcı olmayacak. Bu sadece...şarkının etkisi. Bir daha güzel gözlerinden gözyaşı düşmesine izin vermeyeceğim. Bu ilk ve son. Gerçekten. Büyük ihtimalle bu şarkıyı da son dinleyişim. Beni sana hatırlattığı için değil Lia, yanlış anlama. Sen her zaman aklımdasın. Bu problem değil. Sadece, sensiz dinlemek bir ihanet gibi. Umarım anlıyorsundur. Şimdi gitmem gerekiyor çünkü annem aptal aile yemeklerinden birinde bulunmamı istiyor. Üzgünüm Lia, aptal aile yemeği demek istemedim. Çünkü aileye saygı duymaya da beni sen alıştırdın. Ah Amelia, sana bunlar için hiç teşekkür etme imkanı bulamadım, değil mi? Bulacağım. Sana her fırsatta teşekkür edeceğim Lia. Seni seviyorum gün ışığım. Bir dahakine Oasis'den Morning Glory dinleyeceğiz. Büyük ihtimalle son kez..."
