Ngayon kasama ko ang aking mga kaklase ko sa silid-aralan. Walang magawa, lakad lang ng lakad, basa lang ng basa, sulat lang ng sulat at sobrang dami pang iba; maski nga cellophone tsaka yung speaker ng classroom namin, pinunterya din. Kaso, di ko talaga alam gagawin ko.
Ako nga pala si Luke. Isa akong estudyanteng walang magawa, laging malungkot, magisa at sobrang pagod kakahanap ng tunay na kaibigan. Iniisip ko nalang bigla-bigla, paano kaya ako makahanap ng tunay na kaibigan ngayong hiwa-hiwalay na ang mga ka-tropa ko? Kakayanin ko ba? Kung pwede lang sana na tanungin ko nalang sila kung tunay silang kaibigan.
May isa pa naman akong tunah na kaibigan, kaso nasa ibang section siya. Pinupuntahan ko nalang siya kapag may problem ako, kapag malungkot ako, at lalo na kapag mag-isa ako.
Paano kaya kung di ko siya nakilala, kakayanin ko ba? Siguro, made-depressed ako tapos magpapakamatay nalang.
Sa sobrang lungkot ko, pinapatawa ko nalang yung ibang kaklase ko para maka-move on, kask walang effect, eh.
Paano na?
"Good morning class," sabi ng teacher namin.
Buti nalang dumating Sir. Kundi ayun, baka may maisip akong masama.
"Class, kumuha kayo ng 1 whole paper at may ipapagawa ako sa inyo."
Hay nako, mayroon nanaman akong magiging kaibigan nito dahil sa pangongopya nila sa akin. 'Pag sinabi kong ayaw ko, magagalit sila.
"Luke, pakopya ako no."sabi ng katabi ko sa seat.
Tumahimik nalang ako.
"Scilence means yes," sabi niya.
Omg, pano ko sasabihin sa kanyang ayaw ko. Hay nako.
Natapos na ang school ko ngayong araw. As always, masakit sa loob na may nakakuha sa pinaghirapan kong ireview.
Umuwi nalang ako at dumiretso sa kwarto ko. Tumingin ako sa salamin tapos tinanong ko ang sarili ko.
"Bakit ganito ang buhay ko, di ko na talaga kaya!"
Kumuha ako ng kutsilyo sa kusina tapos dumiretso sa kwarto.
"Papakamatay na ko in ...3...2...1..."
------Crrrrrrrrriiiiiiiinnnnnnggggg-------
Thank you for reading. Sorry kasi super konti because this is my first time. Sisiguraduhin ko na habang tumatagal pahab ng ito ng pahaba. Thank you.
BINABASA MO ANG
Lungkot
Teen FictionEstoya ito ng isang lalaking pilit pinapatawa ang kanyang mga kaibigan kaso di niya alam na ang kanyang itinuturing na"KAIBIGAN" ay sinisiraan lang siya patalikod. Ang akala niya sapat na ang pagpapatawa niya sa mga taong iyon kaso nalaman niya na b...
