THE ONE

chapter 2

wag!!!!!!!,napabangon ako bigla salamat at panaginip lang pala.
ramdam ko ang kirot sa kanang braso ko,nang hinawakan ko ito ay may benda na pala.teka nasaan ba ako ibang kwarto ito.unti unti kong naalala ang mga nangyari kagabi paano na ako ngayon,teka bat iba na ang suot ko yung lalaki bang sumagip saakin ang nagpalit sa suot ko kagabi.
"aaahhhh!!!!!!"sabay takip ng kumot sa katawan ko,
"psssshhhh,so noisy can you just be thankful to your hero"!bigla rinig kong may nagsalita sa baba ng kamang hinihigaan ko.
"waahhh help,help!!!"nagsisisugaw na ako dahil baka rapist o kung ano man ang taong yun,pero napahawak ulit ako sa braso ko dahil bigla itong kumirot dahil siguro napwersa ito sa aking pagsugaw.

"shit stay still ms. montecarlo or else your wounds are going to open"pautal na sabi nito,teka bat kilala niya ako.
unti unti kong nakita ang buong hitsura ng lalaki ng tumayo ito,nahiga pala ito sa baba ng kama.

"where am i?,sinong nagpalit ng damit ko?"sunod sunod na tanong ko dito.
bigla namang napakamot sa ulo ito

"hey too much question,why dont you get up now and lets just have a peacful morning,then ill answer all your questions later."saka ito dire diretsong tinungo ang pinto at binuksan ito.
"ladys first",sabay lahad ng kanyang kamay kaya paika ika akong bumangon at lumabas ng kwarto.pagkalabas ko ay bumungad saakin ang mga magagarang bagay kumikinang na chandelier sa ceiling at ang glass staircase nasa second floor pala kami ng bahay na ito.iginaya ko pa ang aking mata to feed my curiosity nakita kong malaki ang bahay.pagkababa namin ay iginaya niya ako sa kitchen at may nakahain na ditong mga pagkain.
"manang!!!".sigaw nito bigla bigla namang lumapit dito ang isang katulong na tila nanginginig.
"hey why are you shivering manang did my twin brother did something scary while im gone?"maangas ngunit may lambing na tanong nito sa matandang katulong.

"sir denver masaya po ako at nagbalik kana,ano po ang maipaglilingkod ko sa inyo."magalang na tanong nito

"just add one more plate and please remove the coffee in her side palitan niyo ng gatas"utos nito mabilis namang gumalaw ang katulong at pagbalik nito ay may hawak na itong tray laman non ang isang basong gatas at isa pang set ng pinggan at nilapag ito sa aking harapan.

"eat pregnant lady later you need to take some meds,then well talk"
utos nito.kaya agad naman akong sumandok ng fried rice at naglagay ng hotdog at kung ano ano pa sa aking pinggan.wala akong narinig pa sa hapag kundi ang tunog lamang ng mga kubyertos daig ko pa ang bingi nito kaya napasulyap ako sa aking katabi na kumakain.maaaninang mong punong puno ito ng awtoridad pero nakaramdaman ako ng safetiness sa kanya.
"what?sobra ba akong gwapo?"
sabay ngiti nito saakin.ngayon kolang napansin na palangiti pala ito.
binawi ko naman ang aking paningin at itinuon nalang ang aking atensyon sa aking pagkain.

"you dont need to be afraid miss montecarlo im not the bad guy here,your in the good hands"
paliwanag nito saakin.nandito ako ngayon sa kanilang library dinala niya ako dito dahil masyadong importante at the same time ay delikado daw ang mga sasabihin niya saakin.
"paano mo akonh kilala i never seen you before mister?"balik kong tanong sa kanya
"well you did not i saw you many times before ,your father used to bring you many times pag may mga conference and foundations right?,your very famous in the corporate world so why would i not know you"sabay halalhak nito.

"but maybe my brother would not know you"blangko at tipid nitong sabi saakin.

"thank about last night and sorry about that shouting this morning mang told me everything thank you talaga",
nilaro laro ko ang aking hintuturo.

"by the way its nothing"

"at may isa pa akong hihilingin sayo sana king papayag ka,im in the great danger right now my baby's life and me are really on the stake,can i stay here kahit hanggang sa manganak lang ako ill pay lahat ng gagastusin niyo saakina but for now i need shelter and some sort of safe place"
dire diretso kong saad dito,Hindi kona mapigilan ang sarili ko unti unti ng nagmimix ang confusions at mga pakiramdam kona wala na talaga akong matatakbuhan at ang dad ko na since mamatay ang mom ko wala nang ginawa kundi pilitin ako sa mga bagay na hindi ko naman gustong gawin,to think na he really want me dead.a tear suddenly fall from my eyes then sobs kaya ayun na nagburst out na talaga hindi ko na mapigilan talaga kaya umiyak nalang ako.nabigla naman ako ng bigla ako nitong yakapin at inalo saka hinaplos haplos ang aking likod.

"its ok hindi mo namang kailangang sabihin sakin yan ,ill help you with all my might."nang marinig ko ang kanya sinabi ay nakahinga ako ng maayos umiyak lang ako sa kanyang bisig hanggang sa napagod ako at pinikit kona ang aking mata.