"Seni özledim, Chaeyoung. Seni çok özledim. Yollarımız daha yeni ayrılmış gibi hissediyorum, ancak gerçek çok daha farklı. Aylar geçti ve durum değişmedi. Devam etmeyi, unutmayı ve şu anda sahip olduklarıma değer vermeyi denedim, ama elimde değil. Her gün beni mutlu eden senken, sensiz mutlu olmak yanlış hissettiriyor. En yakın arkadaşım hayatımda olmadığı sürece, hayatımın hiçbir zerresinden zevk almıyorum. Devam etmek için elinden geleni yaptım, ancak kader beni ters yöne sürükledi. Arkadaşlığımız unutulmazdı, sen unutulmazdın, Park Chaeyoung."
Jiyeon kağıt parçasını tekrar kıvırdı ve derin bir nefes vermeden önce kağıdı resmin arkasına yerleştirdi. Mektup eskiydi, tarihe bakılırsa 18 yıllıktı. Annesi 4 yıl önce evlenmiş ve ona hamile kalmıştı. Yalnız olduğu zamanlarda..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
![best friend. [tr]](https://img.wattpad.com/cover/154963091-64-k823827.jpg)