Ben öncelikle kendimi tanıtayım arkadaşlar.Benim adım Halil ve size şimdiden şunu söylüyeyim bu dünyadaki vizyonum Aile kavramıdır ve en değer verdiğim varlıklarsa dostlarımdır.Ben Ankarada doğdum daha ben aaa kaç yaşındayken 4-5 yaşındayken annemle babam ayrıldı yada ben daha küçükken annemle babamın müthiş bi iş kavramı vardı aslında daha çok annemin annem her zaman babmın iş yerlerinide bizi de ayakta tutan tek şeydi.Bi yerden sonra olmadı battı şirket o sırada ben kemoterapi görüyodum evet ama bunun ne olduğunu bilmiyorum açıkcası sadece küçükken kanser olduğumu biliyorumö 1 yıl onunla boğuştuğumu sonrada tümör alındığını bilirim ve bunlar olurken para içinde yüzen babamın bana hiçbir yardımda bulunmadığını bilirim geberesiciye.Eh işte sonra taşındık oysaki ankara her şeyimiz vardı yani aile olarak her şey var dedem anneannem falan neyse sonra antalyaya taşınık daha ben 5-6 yaşındayım tabi deniz görmemişiz hiç martta antalyada denize giren tek deliler bizdik :D ama iyidi be (ne iyisi götümüz donuyodu).Sonra geçti herşey gitti falan filan derken 1.sınıfa başladım hiç unutmam be annem parası olmadığı için beni babamın yanına yolladı okudum dayak yedim okudum dayak yedim ..... öğretmenlerim annemi arar al şu çocuğu gerekirse yanında heba olsun ama ginede al derlerdi babasında kurtar der gibi ki derlerdi.anneanneme kaçtım annem antalyadan oraya geldi beni götürdü burdan antalya ya tekrar ha bu arada cici annem de evden kaçmıştı ki ondan bi kardeşim vardı daha okuma yazmayı bilmediğimi sanalar vardı ben birinci sınıfta okuma yazmayı biliodum yoksa cici annemin kaçıp giderken bıraktığı notu nasıl okuyayım demi.Ama o krizle hastalığımla geçirdiğim havalelerle tekrar ölüme yaklaştım kollarım kesildi dikişler atıldı baş aşşağı yere düştüm başım yarıldı kimisi sağlammısın halen diyosa bi yerden sapa sağlamım beni yıkan bunlar değildiki ben her zaman güçlüydüm ben acısı dinsin diye yaranın üstüne basıp onu uyuşturana kadar acı çeken sonrada bi oh çekip oturan bi çocuktumHey birde ne olsun antalyadayım ...
