Do ikja.Do largohesha nga kjo bot per te mos u kthyer me Kur.
Do largohesha per t mos par fytyrat e tyre teksa perball qendronte trupi im I pajet.
Tashme me ate hijen e bardh te vdekjes dhe pa as nje grimce gjaku Brenda tij.
Tani asnje qeliz e trupit Tim per te paren here nk po punonte.
Ndoshta dhe ato me ate nenqeshje te Vogel qe te mos I dallonte njeri,po I bashkoheshin gezimit qe kjo vajze kishte vdekur.Ishte larguar,pa lens asnje gjurme ekzistence pas saj.Pa vertetuar se ajo...dikur...kishte jetuar ne kete bote mizore,egoiste dhe te pashpirt.Kishte jetuar midis ketyre njerzve qe her e donin dhe her e urrenin her e uronin dhe her e mallkonin.Po ajo tashme nuk do te ishte ketu per asnjeren prej tyre sepse ajo.kishte vdekur
***
Sa do te donte qe vetem njehere te kishte guximin e atij momenti kur te thoshte."Une do te vdes.nk mundem te jetoj kur di qe vet jeta ime Eshte e till."
Do donte ta kishte kte guxim se e vetmja ndjenj qe tashme kishte kundrejt tyre ishte urrejtja.
Por nuk mundej sepse askush se kuptonte ate.
Askush nk Eshte aty per ti thene
-Mos u merzit.
E vetmja qe Ia thot keto fjal jam vet un
Heyyy liber I ri .ndjekes/e te rinj/reja....:-)
Sa per ta ditur dhe besoj se e dini ky shkriiiimmm nuk ka fare lidhje me muaaaa.
Pacim lexim te kendshem nese keni koh.sure
YOU ARE READING
Genjeshtrat E Nje Te Vertete
Humorajo e urrente boten.urrente cdo qenie te gjall qe jetonte ne te.urrente te gjith njerezit qe jetonin me te por askush pran saj. Ajo vazhdonte te jetonte dhe pse shpirti I saj kishte koh I vdekur
