Demon

Demon-1

"ပါးပါး "

သူ႔ကိုျမင္​သည္​ႏွင္​့Kevin ​ေနာက္​​ေက်ာဖက္​တြင္​ တိုးကပ္​ရင္​း ပုခုံးစြန္​းက​ေနမဝံ့မရဲၾကည္​့လာသည္​့ တ႐ုတ္​အႏြယ္​ဝင္​​က​ေလးငယ္​ငယ္​ကိုၾကည္​့ရင္​း Taeyong ခပ္​ရြဲ႔ရြဲ႔ျပံဳးမိသည္​။ထိုက​ေလးငယ္​ဟာလည္​းKevinလက္​​ေမာင္​းကို ပို၍မလြတ္​တမ္​းဆုပ္​ကိုင္​လာသလိုပင္​။

"ပါး...႐ွင္း႐ွင္​း အိမ္​ျပန္​ခ်င္​တယ္​"

တကယ္​အမွန္​ဆို မင္​းရဲ႕ပါးပါးက မင္​းအတြက္​ပိုအႏၲရယ္​႐ွိတာ လူသား​ေလး။

"အင္​း...ပါးနဲ႔ဦးဦးနဲ႔ အလုပ္​အ​ေၾကာင္း​ေ​ဆ​ြး​ေႏြးၿပီးရင္​ျပန္​ရမယ္​​ေနာ္​"

က​ေလးရယ္​မို႔ စိတ္​မ​ေက်နပ္​​ေၾကာင္​း ​ေပၚလြင္​​ေအာင္​မျပတက္​​ေသး​ေပမယ္​့ မ်က္​ႏွာအစ္​အစ္​​ဟာ စူကာပုပ္​ကာႏွင္​့ သ​ေဘာမက်သည္​မွာအထင္​အ႐ွား။

"မင္​းရဲ႕vitamin​ေလးလား ၊ပထမဆုံး​ေရာ​ဟုတ္​မွဟုတ္​ရဲ႕လား​ေဟ့​ေကာင္​ရ ၾကက္​သီးထတယ္​"

"အ​ေျပာဆင္​ျခင္​စမ္​းပါ​ဟိတ္​​ေကာင္​ရ ! ႐ွင္​းရ​ွင္​း ဒန္​း​ေလးစီးၿပီးခဏ​ေစာင္​့မလား ၊ဟိုနားမွာ​ေလ ပါးလွမ္​းၾကည္​့​ေနမယ္​ သြား​ေနာ္​"

"ဟုတ္​"

မသိတက္​​ေသးသည္​့အရြယ္​ပီပီ  ရြက္​​ေႂကြပင္​​ေတြ​ေအာက္​နားကႀကိဳးဒန္​း​​ေပၚမွာရယ္​လြင္​လြင္​။ ​အ​ေ႐ွ႕တိုင္​းသားဆန္​လြန္​းတဲ့အသားအ​ေရာင္​ဟာ ရြက္​ဝါ​ေတြရယ္​ ဆည္​းဆာခ်ိန္​ႏွင္​့အတူ ​ေတာက္​ပ​ေနသည္​။

"အရင္​ ငါတို႔အရင္​ကသူ​ေတြ ဘယ္​လိုျဖစ္​သြား​လဲ သိတယ္​မလား Kevin"

"သိတယ္​...သူကငါ့​ေ႐ွ႕တည္​့တည္​့​ေရာက္​လာခဲ့တာအကူအညီပါ​ေတာင္​းခဲ့တာမို႔ ျငင္​းလို႔မရတာမင္​းသိသားပဲ ၊ ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ ငါ​ေရြးခ်ယ္​ၿပီးသြားတဲ့က​ေလးမလား ...ငါ့အနာဂတ္​ကိုမွႀကိဳမသိႏုိင္​ပဲ"

"အင္​း...အ​ေကာင္​းဆုံး​ေစာင္​့​ေရွာက္​​ေပးရမွာပဲမလား သတိထား​ေပါ့ကြာ"

႐ွင္​သန္​ခြင္​့ကိုယူ၍ ​ေနထိုင္​ခြင္​့ကိုမ်ွခဲ့​ေသာက​ေလးငယ္​က​ေတာ့ ဆန္​႔က်င္​စြာ အပူပင္​မဲ့လ်က္​​။