Başlıktanda anlaşıldığı gibi içimdaçeki sesle tanıştığım gün o gün yine hayatım berbat gidiyordu sabah uyandım yüzümü yıkadım ve aynaya bakıp kendimi göremedim sonra gözlerimi ovuşturup tekrar aynaya baktım ama kendimi göremiyordum sonra üzerime siyah bir tshirt altıma ise siyah dar bir kot giydim ve yavaşça mutfağa yürüdüm ama ailem güle güle kahvaltı yapıyor beni görünce susmaya başladılar gidip kendime tabak getirdim babam
-bizim kahvaltımız bitti sofrayı topla
-ama baba ben daha kahvaltı emedim dedim
Hemen olaya annem mualefet oldu
-ozaman vaktinde kalkıp yapacaktın kahvaltını
İçimden doşi (yani kötü ses)bana şöyle diyordu
-bırak anani babanı öldür ikisinide sonra kendini öldür kurtar kendini bu azaptan diyardu
Ben ise ona defalarca senin söylediğini dinlemiyceğim katil olmayacagğım dediğim zaman başlıyor son gücüyle çığlık atmaya ben hiçbir şey yemeden okula doğru yol aldım yavaş yavaş okula yürüyordum ki bir park gördüm eski kırık dökük oraya baktığımda dora(iyi ses) orada durmuş bana buraya gel içimdeki milyonlarca sesten tek güvendiğim dora yolun karşısına geçip doranın yanına gittim dora orada boş biir ev buldu ve oraya girdik dorayla görüşmeyeli baya bir olmuştu dora benim sinirlendiğimde ve korktuğumda yıpranıyor dora yine hezamanki gibi mavi ayısıyla hemiş dora ayısını hiç bırakmıyor dora bana hadi harabede biraz vakit geçirelim dedi ben ise tamam dedim
