Black roses

prologue

I can see the dark sky at tanging liwanag lamang ng buwan ang aking tanglaw sa daan na aking tinatahak naglalakad ako papunta sa taas ng isang building upang wakasan ang aking buhay na walang kuwenta,diba Tama lang Naman ang gagawin ko Wala naman kasing nagmamahal saakin lahat sila itinataboy ako, akala ko ang mundong ginagalawan natin ay patas pero nagkamali ako ang mundong Ito ay napupuno ng kasinungalingan ang mga taong akala mo kaibigan mo ,Sinasaksak kana pala sa likod

tanging bilog na buan at itim na rosas na aking hawak hawak lamang ang aking nakikita ,malapit na ako sa dulo ng building na Ito upang tumalon ngunit na dinig ko ang sigaw ng mga kaibigan ko ang mga tunay kong kaibigan ,nagdadalawang isip pa ako Kung tutuloy ba ako o Hindi pero nandito na eh Kailangan Kong gawin to upang matahimik na sila , isang hakbang nalamang ay nasa langit na ako at ng matapos ko ang huling hakbang na Ito naramdaman ko ang pag bagsak ng aking katawan pumikit ako at.......

Laking gulat ko nalamang ng Hindi ako bumagsak sa lupa marahil hawak ni Patrick ang aking kamay,pero bakit ,bakit nya ako iniligtas dapat pinabayaan nya nalang ako Wala na akong ibang masabi kundi ang salitang

"Paalam at Mahal Kita" bago ako tuluyan bumitaw at maramdaman ang pagtama ng aking katawan sa lupa nadinig kopa ang sigaw ng aking mga kaibigan at ang tunog ng ambilansya  bago ako tuluyang pumikit at isang luha ang pumatak sa aking mga mata.