The Angelic Demon

Prologue

A/N: THIS STORY CONTAINS ENGLISH CARABAO, TYPOGRAPHICAL AND GRAMMATICAL ERRORS.

THIS STORY IS INSPIRED BY LOR'S ONE SHOT STORY.

———

Pag ka-dating na pag ka-dating ko sa bahay e agad akong nagbihis ng pambahay.

Sobrang stress sa school works. Hapitan na kasi ng mga requirements para sa last week ng pasukan.

Napairap ako sa hangin ng maalalang may pinapa research sa amin si ma'am Biasura.

Agad kong kinuha ang luma kong laptop at nagsimulang mag research.

I searched for the recipes of Japanese dishes.

I copy paste it. Then send it to her

Mag la log out na sana ako ng facebook ko, ng makita ang isang link.

Hell web....

Makikita mo doon ang isang litrato ng babaeng biniyayaan ng napakaamong mukha. Pero... Duguan sya.

Napalunok ako ng makita ang katawan nyang puno ng dugo.

Dahil sa kuryosidad, pinindot ko ang nasabing link.

Halos mapatalon ako ng biglang mag kulay black ang laptop ko.

Welcome to Hell...

Ano ba'to.

Ngayon, pumula ang screen. At lumabas ang isang mukha ng babae.

Napakagandang dilag.

Napakalapit ng camera sa kanya. Halos mukha nalang ang makikita mo.

Maya maya pa ay narinig ko na syang sumigaw.

Unti unting lumalayo ang camera sa kanya. Nagulat ako ng makitang may lalaking hinahalikan sya at ang isa naman ay pinapalabas masok ang isang kutsilyo sa pagkababae nya.

Yung isang lalaki ay tinanggal na ang pula nyang bistida.

Doon, nagsimula ang pag torture sa kanya.

Unti unting tinapyas ang kaliwa nyang dibdib.

Maririnig mo sa sigaw ng babae ang pagmamakaawa at sakit.

Hindi ko na alam ang gagawin. Nag panic na ako. Pinipilit kong i x ang video pero hindi umaalis at patuloy padin sa pag p play.

Naka ilang x ang pinindot ko at finally. Nawala ang video sa screen. Pero akala ko lang pala...

You are traced....

Matapos non, namatay ang laptop ko.

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Pinagpawisan na ako ng matindi dahil sa aking nakita.

————

“Louise, bakit parang netong mga nakaraan e, tahimik ka?” tanong ni Krisna pero nginitian ko lang sya.

Hindi ako palasalita netong mga nakaraan. Naging tahimik.

Tahimik dahil padin dun sa video na napanood ko nung nakaraan.
Na trauma ata ako

“Krisna...’’

“yes?”

“uh— wala. Uwi na'ko.” wala akong dapat sabihin tungkol sa mga napanood ko. Baka sabihin nilang nababaliw ako.

Alas sais na ng hapon ng makarating ako sa bahay.

Netong mga nakaraan, pakiramdam ko ay laging may naka matyag at naka sunod sa akin.

Hindi ko alam kung tama ba ang pakiramdam ko, pero nagingat na ako. Lalo pa't na trace daw ako nung sa hell web na 'yun.

Naabutan ko sa bahay si mama. Nagluluto.

“maupo ka na jan , nak. Kain na tayo” gaya ng sabi ni mama, naupo ako .

Si Zean ay nagsimula ng maghain ng pagkain.

Halos masuka ako ng makitang nagluto ng dinuguan si mama.

“anong meron? Eto ang niluto ko dahil alam kong isa to sa mga paborito mo.” takhang tanong nya.

“w-wala na po akong g-gana. Pasensya” tumakbo ako papuntang kwarto ko at nagbihis. Eto na ang pangatlong araw na nagiging tahimik ako at ayaw makakita ng dugo.

Nai imagine ko din kasi yung babae.

Hindi ko alam. Simula nung mapanood ko yung video na 'yon ay nagbago na ako. Palagi na akong nag iingat. Takot na din ako sa madidilim na lugar. At lalong lalo na, ayokong kumain ng kahit anong pagkain na kulay red at black.

I know im being exaggerated. Pero. Argh!

————