Arkamda ki Kim?

32 2 0
                                    

Lanet olsun arkamda ki emreymiş.

emre:

-senin burda ne işin var?

-babamdan kalan tespihimi düşürdüm onu bulmaya çalışıyodum.

-peki buldun mu?

-evet buldum. senin burda ne işin var?

- markete gidiyodum seni gördüm geldim. beraber gidelim mi?

- tamam. 

diyip markete giderken arkamı döndüm orda biri mi var dı yada sadece hayal gücüm dü.  markete gelmiştik emre alacağını almıştı.

eve gidiyoduk.

emre:

-benim eve geldik görüşürüz kanka.

- tamam kanka

bi kaç adım sonra evime gelmiştim sağ cebimden anahtarımı çıkarıp kapının anahtarlığına taktım sola cewirdiğimde kapı açıldı.

karşımda annem duruyordu.

-sen nerdesin burak.

- babamdan kalan tespihi düşürmüşüm onu bulmaya çıktım.

- neden haber vermeden gittin.

- tamam anne bi daha olmaz.

diyip merdivenlerden yukarı odama çıktım.

yatağa uzandım ve gözlerimi kapadım herşey bi film şeridi gibi gözümün önünden geçti .

yataktan kalktım çok terlemişim elimi yüzümü yıkadım. aman allahım ela gözlerimin altı torba olmuştu.

elimi altın rengi saclarımın arasından gezdirdim.

dolabımı actım ustumdeki thisirti cıkarttım .

altındaki pantolonun düğmelerini açtım ve çıkardım .

şimdi sadece boxer leydim hava cok sıcak ne giysem ımmm

bi kapri aldım ve altıma geçirdim .

yatağıma tekrardan uzandım yorulmuştum gözlerimi kapamamla uyumam bi olmuş...

sabah gözlerimi açtığımda aklıma o markettede ki kız geldi.

kumral saçları,mavi göleri,kıvrımlı burnu ve güzel fiziği dikkatimi çekmişti.

annemin sesiyle irkildim aşağıya inip.

- efendim anne.

- burak ekmek al gel kahvaltı yapalım.

yukarı çıkıp üstümü değiştirip aşağıya indim.

-anne kaç ekmek.

-bir tane oğlum.

evden çıkmıştım aklım cevabını bilmediğim büssürü soru var dı.

o sokak neden o kadar karanlıktı?

o evlerde yaşayan birileri varmıydı?

neden  o kadar ürkütücüydü?

en önemlisi de geçen gün arkamda gördüğüm kişi kim di?

ben bunları düşünürken markete gelmiştim. bi ekmek alıp kasaya  gittim o kız vardı yaka kartın da pelin yazıyordu artık ismini biliyordum.

parayı ödedim ve aniden onun telefonu çaldı. koşturarak gitti.

tam bi adım attım ki ayağıma bişi takıldı bu onun bilekliğimiy di yerden aldım ve cebime koydum eve doğru yürüyordum cebimden bilekliği çıkarıp baktım bu onundu kendisi gibi çok güzel di eve varmıştım.

annem:

- hadi elini yıkada gel sofraya.

- tamam anne.

elimi yıkayıp kahvaltıya oturdum.

annem:

-eee var mı gelin adayı.

- of anne ne saçmalıyosun.

diyip yerimden kalktım.

annem:nereye gidiyorsun daha yeni başladık.

  

  bense onu dinlemeden evden çıkmıştım....

İKİNCİ  BÖLÜMÜMÜZÜDE BİTİRDİK   GÜZEL OLDUĞUNA İNANIYORUZ UMARIM BEĞENİRSİNİZ...

KARANLIKTAN UYARI!.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin