Briefcase 1

214 2 0
                                    

“Ilang araw na akong pagod sa trabaho. Time naman sigurong bigyan ko naman ng kasiyahan ang sarili ko. Hay. Maka alis nga dito sa opisina.”

Hi! Siya nga pala. Ako pala si Ana Karylle Padilla Tatlonghari. Hindi naman sa pagmamayabang pero anak ako ng isa sa pinakamayamang negosyante dito sa Pilipinas. I’m the president of our company. Di na kasi kaya ni lolo magpatakbo ng kompanya. Magpalakad lang ang kaya niya.(haha) Kaya ipinagkatiwala niya sa akin ang kompanya.

Kaya heto nakakabogot naman ksi dito sa opisina kaya aalis muna ako.

(Sa isang bar)

Karylle’s POV

Nandito ako ngayon sa isang bar. Syempre ano ba naman ang maririnig at makikita mo dito? Halos lahat ng tao nagsasayawan,nag iinuman. Pero ako. Heto mag-isa. Ang sarap kumanta ng. “All by myseeeeellllf” Haha!

--

“Arsenio ano bang ginagawa natin dito” sabi ni Vice na parang naiinis. Hindi kasi siya mahilig dito(kabaliktaran in real life haha. D jk lang)

“Kaloka ‘to. Ano bang ginagawa sa bar teh?Kung makatanong parang hindi alam ah haha” sagot naman ni Archie habang sarap na sarap sa pag higup ng beer. Parang sabaw lang.Ganern.

“’to namang si Vice, iniwan lang ng jowa. Nagbago na.” Dagdag naman ni Buern na busy sa katabi nyang poging lalaki.

“Sinabi ko naman sa inyo dba.na ‘wag nyo na ipa.alala mas lalong sumasakit kasi eh”sagot naman ni Vice at tuluyan ng umalis.

“Ikaw ksi eh”sabi ni archie kay buern.

“Anong ako? Dba ikaw ang nauna?”sagot naman ni buern na in denial pa. Haha

“Hindi ikaw”-Archie

“ikaw!”-Buern 

--

Saglit akong lumabas muna para magpahangin. At hindi din naman ito ngtagal kasi nga sabi ko SAGLIT lang.(haha) Habang pabalik ako sa loob ng bar. May nakabanggaan akong isang pamilyar na tao sa akin.

Tulala lang ako noong nakabanggaan ko siya. Sino ba naman ang mag aakala ng magkikita pa kami ng baklang ‘to!

“Ah.Sorry ah.Di ko sinasadya”sabi nya na parang na.aawkwardan.

“D ok lng. Di ko naman kasalanan kung hindi ka tinuruan kung paano maglakad ng maayos eh”sagot ko na may halong pilosopo

“Karing alam kong masakit pero pwede ba tayong mag-usap?Please naman oh”sagot ni Vice na parang nagmamakaawa.

Yes! Tama ang narinig nyo. “Karing”! Yan kasi ang tawag nya sa akin noon noong naging kami. May halong galit at saya noong narinig ko mula sa bibig nya ang tawag nya sa akin noon. Pero nag uumapaw pa rin sa akin ang galit.

“Wala ng dapat pang pag usapan. Tapos na ang sa atin Vice. Tabi nga!” sagot ko na pigil luha. 

Umalis na ako at patuloy na pumasok sa loob at iniwan siya doon. Nakakainis! Ba’t pa kasi nagpakita yun sakin! Nandito nga ako para magpakasaya tapos grrrrr.nagkita pa kami. Yung totoo. Sinumpa ba ako? Haha chos! Ang OA ko lang!

Pagkatapos ng ginawa  nya skin. Ang kapal naman ng mukha nyang sabihin skin na mag usap pa kami. No way! Pero, I admit I still love him kahit iniwan nya ako.

 Naguluhan kayo no? Ako din eh. Naguluhan eh haha! Pero. Malalaman nyo din ang kabuuan nito. Haha.

Well, this is the present time. 

How was it Guys? Ok ba sa inyo? If okay. Just comment para maipagpatuloy ko hehe 

LET ME BE YOUR GAY BOYFRIENDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon