Such a Good boy {DUTCH FF J.J.K.}✓

Chapter 47

Extra chapter...

Niemands P.O.V (3 maanden later...)

Het was bijna weer kerst. Jij en Jungkook hebben al 3 maanden met elkaar. Jullie zijn nog steeds gelukkig samen. Je bent thuis samen met je broer alleen. Je ouders zijn weer op zakenreis, dus die komen niet bij kerst. Daar baal je wel van, maar je hebt nog je vrienden. De deurbel ging af. Je liep naar de deur en zag Jennie daar staan. 'Jennie!' riep je hard. Je liet haar naar binnen gaan, omdat het sneeuwde. 'Hoe is het met je?' vroeg Jennie aan jou. Je glimlachte. 'Het gaat wel goed. Wil je warme chocolademelk?' ze schudde haar hoofd op en neer.

Je liep de keuken in en zag Yoongi daar staan. 'Hey, wat doe je hier?' vroeg je aan hem. Hij zag er moe uit. 'Ik zoek naar eten...' je lachte en ging in de koelkast kijken. 'Je kan dit eten.' Je gooide het eten naar hem toe. 'Thanks!' en hij liep weer weg. Jij kwam met 2 warme chocolademelk naar de woonkamer. 'Hier is je warme chocolademelk.' Zei je met een glimlach. Jennie keek een klein beetje sip naar beneden. 'Hey wat is er?' vroeg je aan haar. Ze keek je aan. 'Y/n... Ben ik een slecht meisje?' je schudt je hoofd. 'Nee, tuurlijk niet... wat is er dan?' vroeg je aan haar. Ze hield je handen vast. 'Ik heb je pijn gedaan... en ook al was het 3 maanden geleden... het spijt me nog steeds zo erg Y/n... ik moest het niet doen...' je glimlachte en aaide haar hoofd. 'Het geef niet... ik heb je toch al vergeven! Maak je maar geen zorgen okay?' ze glimlachte met tranen in haar ogen en jullie knuffelde elkaar. De deurbel ging weer. Je deed de deur open en het was BTS. 'Wat doen jullie jongens hier?' vroeg je. Ze gingen naar binnen. 'We kwamen hier voor Yoongi...' zei Hoseok. Je knikte en wees naar de eetkamer. De jongens gingen naar de eetkamer. Jungkook gaf je nog snel een kusje en liep ook naar de eetkamer.

'Hyung wat is er met je?' vroeg Jimin aan hem. Yoongi keek naar hun toe. 'Wat doen jullie hier?' vroeg hij en liep naar de keuken om dingen weg te gooien. 'We zijn hier voor jou! Je neemt je telefoon niet op!' zei Namjoon en Yoongi at gewoon verder. Jij en Jennie kwamen ook naar de eetkamer. 'Hey, wat is er aan de hand?' vroeg je aan iedereen. Yoongi keek je heel even aan. 'Niks...' zei Yoongi maar je geloofde er niks van. Je liep zijn kant op en pakte zijn shirt beet. 'Jij gaat nu vertellen wat er aan de hand is of ik vermoord je hier...' iedereen keek je bang aan. Yoongi keek je ziekjes aan. 'Yoongi... ben je ziek?' vroeg je er daarna. Hij knikte. 'Zei het dan eerder! Dan had ik voor je kunnen zorgen! Kom hier... jij gaat op de bank liggen.' Je tilde hem half op en jullie liepen naar de woonkamer. Je stopte Yoongi onder de denken en pakte medicijn. 'Neem dit in! Anders word je niet beter... en jij gaat morgen niet naar school! Begrepen?' hij keek me heel even aan en knikte. Je aaide hem op zijn hoofd.

 'Ga maar lekker slapen...'

Ik wist niks beters dan dit... Ik ben nu echt lekker bezig... (not) Btw! Ik verveel me dodelijk nu dus daarom deze chapter ook :) had niet veel inspiratie maar ging toch nog steeds door zetten... ik verdoemd jullie tijd weer het spijt me T_T 

#IkHebGeenLeven XD