sadece yazıyorum

giriş

o tuhaf hisle uyanmıştım yeniden vücudumun sıcaklına karşın oda buz gibiydi birden üşümüştüm garip her sabah aynı olayı yaşamama rağmen bu sabah üşümüştüm .Aldırış etmedim –ama etmeliydim- soğuk suyla bir duş aldım aslında iyi değildim tuhaftı içimde çok derinde beni rahatsız eden bir duygu vardı tanıdık eski bir dost gibi küçükken her gece beni ziyaret eden o duygu gibi beklide sabah sersemliğiyle saçmalıyorudum ah sabah sabah ne çok yormuştum zihnimi ruhsuzca hazırladım sim siyah giyinmiştim ama farkında bile değildim neyim vardı bu gün birden yerdeki kana takıldı gözüm ve dudağımın üstünedeki o sıcaklık burum kanıyordu gözümden yaşlar akıyordu aynaya baktım göz altlarım mor ellerim kırmızı aniden gelen o baş ağrısı yere güçlükle oturdum gözümün önünden geçen o karaltı hayal mi yoksa gerçekmi anlayamamıştım ve bir daha geçti daha uzaktaydı ve durdu orda kapının kenarında bana bakıyordu o korkunç gülümsemesiyle onu yıllardır görmüyordum istemsizce çığlık attım abim koşarak geldi gözyaşlarımın yeri ve kıyafetlerimi ıslattığını fark etmemiştim bile kan ise heryerdeydi ellerimdeki ve bileklerimdeki damarlarların içindeki kanı hissedebiliyordum abim beni sarsıyordu ama ben sadece ruhdan ibaret gibiydim ve kendimi kaybettim uyandığımda hastane odasındaydım amcam ve teyzem yanımda oturuyordu abim ise yerde oturuyordu gözümü açtığımı görünce teyzem sakin bir tavırla beni izlemeye başladı her zaman böyleydi soğuk kanlı ve ağır başlı şık giyinmişti amcam ise hemen abime seslendi kendime tam olarak geldiğimde teyzem sakin bir ses tonuyla konuşmaya başladı ama onu duymuyordum aniden kalkmak isterken kolumdaki serumu fark ettim teyzemin sözünü keserek sanki bir uzaylıymış gibi "ne oldu bana" diye sordum . abim ise "onu biz sana soruyoruz" dedi olanları yalın ve olduğu gibi anlattım kimse anlam verememişti doktorların ne dediğini sordum küçük bir kriz olduğunu söylemişler teyzem bize fark ettirmemeye çalışarak amcama işaret eti ve kapının önüne çıktılar teyzemin çıkarken yere düşürdüğü o göz yaşını görmüştüm amcam kapıdan kafasını uzatarak " biz biraz aşağı iniyoruz, fena acıktım da " dedi . "bana da bir havuç suyu getirir misiniz diye sordum " başıyla onaylıyıp çıktı abim gittiklerinden emin olduktan sonra bana bakarak hemen ne olduğunu anlatmamamı istediğini söyledi yutkundum boğuk bir sesle konuşmaya başladım "galiba onu tekrar gördüm sanki hala kulağımın arkasında nefesini hissediyorum hala nereye baksam onu görecekmişim gibi geliyor" yeniden ağlamaya başladım."10 yıl sonra neden ki "diyip odadan çıktı.sinirden yumruğunu sıktığını tahmin edebiliyordum .  Serum bitince taburcu işlemlerini yapıp çıktık. Okula gitmedim eve de gitmedim saatlerce ormanda dolaştım ileriye gittikçe git gite sıklaşa ağaçaları ve yavaş yavaş kararan havayı izlemek ne kadar güzeldi . Saatime baktım yaklaşık 3 saattir ormandaydım anormal büyüklükteki bir ağacın altına oturdum .bir sesle irkildim gözümü açtığımda aklımı kaybettiğimi sandım farklı bir yerdeydim farklı bir dünya beklide çok gerçekçi bir rüyaydı -rüyalarımda çok garip olurdu rüyalarımı hep aynı yerlerde görürdüm bir dünya gibi ve bunu çok severdim – ama burası farklıyıdı koluma ve yere dokundum rüya değildi .karanlık bir dünyaydı içinde bulunduğum yer su kenarıyıdı siyah su tanıdıktı sabahki hislerim geri gelmişti içimi o tanıdık endişe ve panik duygusu kapladı ayağa kalkmaya çalışırken tamda arkamdaki çalıdan bir hışırtı geldi ses farklı bir şekilde sürmeye devam etti yarı sürünme yarı ayak sesi gibi minik ayaklar kafamı yavaşça çevirdim işte orda karşımda bi bir ... yaratık duyuyordu büyük bir ele benziyordu koyu mor siyah gibi bir rengi vardı yanıma yaklaşmaya devam çok küçük çekik gözleri vardı gaiba bu şey herneyse annesini ve yolunu kalbetmiş gibiydi şimdi tam karşımda duruyordu elimi uzattım hemen içime sokuldu ağlıyor muydu evet ağlıyordu insan gibi ona bağalanmışım gibi geldi onu sıkıca tutarak güçlükle ayağa kalktım .