Epiloog

12 0 0
                                    

|Dylan|

We zijn nu al heel wat jaar doorgegaan, maar dit jaar is toch wel het speciaalst. Kerst vieren met ons eerste kindje. Net na kerst afgelopen jaar beviel Hailey van Noah, een zoontje dus.

'Dag mannetje, zullen we jou is even gaan verschonen?' Vanaf de deuropening kijk ik glimlachend naar Hailey die tegen Noah aanpraat. Bijna één jaar is hij alweer, de tijd vliegt.

Noah is een lief ventje, huilt niet zomaar en lacht naar iedereen. Het woord eenkennig staat nog niet in zijn vocabulaire, zeg maar.

Ik til Noah over van Hailey en met z'n drieën lopen we naar beneden. Daar staat natuurlijk de kerstboom weer opgetogen, en ik zet Noah op de grond neer.

Zijn oogjes worden groot en hij kijkt ons beide aan, de pretlichtjes zijn erin te vinden.

Hij kruipt naar de boom toe en pakt het eerste kadootje, 'mama?' Brabbelt hij.

Ik pak Hailey haar hand vast en ga naast Noah op de grond zitten, samen met Hailey. Glimlachend helpt ze hem met het uitpakken van zijn kadootje. In ons geval een brandweerautootje. Lachend drukt hij op de knopjes zodat het ding gaat loeien.

Ik wrijf zachtjes over Haileys wang heen, en kus haar. "Merry Christmas, of zal ik Kissmas zeggen?" En met dat geef ik haar een dikke knipoog.

THE END

Merry Kissmas || @reginavanschaikxWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu