Patrycja [14.11.2018]

Piatek 16.11

Cześć Skarbie
Nie ma cię już od dwóch dni.
Tak strasznie się o ciebie boje.
Tak strasznie jest mi przykro że nie mogłam i nie umiałam ci pomóc.
Tak strasznie za tobą tęsknię.
Pamiętam ten dzień kiedy wracając ze szkoły dowiedziałam się że jest z tobą bardzo źle. Czekałam na ciebie i się martwiłam. Kiedy już przyszłaś ze szkoły z Panią Natalka nic mi nie chciałaś powiedzieć. Nawet nie jestem na ciebie za to zła bo się za bardzo o ciebie martwiłam. Poszłam na twoje zakupy bo widziałam że nie jesteś w stanie. W drodze na nie układam sobie w głowie plan jak mam ci pomóc i jak mam z tobą porozmawiać. Weszłam na filie i już ciebie nie było. Wpadałam w histerie. Waliłam pięściami w ścianę. Cały czas płakałam i do teraz tak mam. Zrobiłam sobie nową kreske. Mam nadzieję ze nie będziesz na mnie zła. Dzisiaj na terapii opowiedziałam im trochę o tobie i o naszej przyjaźni. Powiedziałam im również że niestety tam pojechałas. I chociaż wiem ze jest mi teraz strasznie przykro i jestem zła na siebie to wiem że potrzebowałas tam pojechać. Teraz cały czas o tobie myślę i o tym co teraz robisz, jak się czujesz, co dzisiaj robiłaś, czy w ogóle o mnie myślisz ale chcę żebyś wiedziala jak to kiedyś przeczytasz że strasznie cię kocham i strasznie za tobą tęsknię moja jedyna i kochana księżniczko.