Bu yazı, hayatımda en çok değer verdiğim insanlardan birine,
Bengisu'ma.
İyi ki doğdun, bana ''Arkadaş'' ve ''Dost'' arasındaki farkı gösteren insan.
İyi ki varsın.
İyi ki bulmuşuz birbirimizi. Hayatımda ''Olmazsa olmaz!'' dediğim tek insansın.
Bu ''İyi ki''ler uzar, gider, biliyorum.
O yüzden, paragrafıma geçiyorum ben. Bunu yazma sebebim de bu zaten :^^
Seni her şeyden, herkesten çok seviyorum. Şu 14 yıllık hayatımda, bana bahşedilen en güzel hediyelerden birisin sen. En değerli hazinemsin.
İnsanları kıskandırabileceğim tek özelliğimsin.
''Benim Bengisu'm var, sizi ne yapayım?'' Diyebilirim çünkü.
İleride, 80'li yaşlarımıza geldiğimizde, bu mesajı okuyacağız birlikte. ''Hah,'' diyeceğiz, ''Ne günlerdi be!''. Belki gençliğimizi hatırlayıp hüzünlenecek, bir çay demleyeceğiz. Belki de, onlarca yıldır bitmeyen arkadaşlığımız sayesinde dinç hissedeceğiz kendimizi. ''Yaşlanmışız,'' diyeceğim ben, ''Ama arkadaşlığımız hâlâ 18'lik.'' Kıkırdayıp, tavlamıza geri döneceğiz belki. Her kozda, yaşanmışlıklarımızı düşüneceğiz, geçireceğiz içimizden; ne kadar zengin bir ömür geçirmişiz biz diye. Ama yaşımıza rağmen hayaller kuracağız birlikte, yapmadığımız şeyleri düşüneceğiz. Venedik'e gidip, o nehir gibi sokaklarında tur atmak... Bu biraz kötü gelebilir ama, ben, senden önce ölmek istiyorum, senden önce ölüp, en yakın arkadaşının, en değerli hazinesinin ellerinden kayışını görmeden ölmem, en büyük lütuftur bana.
Sanal arkadaşlığa iğrenerek bakanlara örnek göstereceğim bizi. Mesafelerin, dostluğa engel olmadığını öğreteceğiz. Belki de ileride kitabımda adın geçecek, ''Bengisu'ya ithafen...'' yazacağım, kim bilebilir ki?
Doğum günün kutlu olsun!
İyi ki benim en yakın arkadaşımsın, iyi ki bulmuşuz birbirimizi.
5000 parçalık bir yap-boz gibiyiz seninle, birimiz olmadan, diğerimiz olmuyor. Hep eksik hissediyor insan kendini, bilirim.
Hiç gitme, en değerlim. Şu bana bahşettiğin çok güzel 2 yılın nice 2'lerini yaşayacağız seninle, inanıyorum. Belki 22, belki, 222 (?) -Yazar burada iki rakamının azizliğine uğruyor-
Neyse işte, çok fazla beceremem öyle süslü doğum günü mesajlarını. Çok fazla da belli edemem duygularımı, bilirsin.
Ve ben, doğumuna o kadar müteşekkirim ki, annenin yanaklarını sırf bana senin kadar değerli bir arkadaş verdiği için öpüyorum.
İyi ki doğdun, iyi ki varsın.
Böylece, limonata, limonlar ve pipet diyerek yazımı noktalıyorum.
Seni, çok, çok seviyorum.
Ahmet Kural'ın bıyıklarını sevdiği kadar!
