"Joshua?"
Nginitian lang nya ako. Di ko namalayan Nakapunta na pala siya sa harapan ko.
"Yena"
"Bakit ka nandito?"
"Yena, Alam mu bang schoolmates lang tayo?Alam mu bang magkapareho tayo ng village na tinitirhan? At alam mu bang ang bahay namin ay kasunod lang sa bahay nyu?".
Di ako makapaniwala, totoo ba to? Parang di ko naman siya nakikita doon. Pero ang saya sa pakirandam na nakita ko ulit siya.
"Di kaya kita nakikita sa village?".
"Ngumiti lang!Eh. di ka kasi naglalalabas sa bahay."
"Wee. pero bakit ngayon ka lang nagpakita sa kin? Kala ko nakalimutan mu na ako? Di ka man lang nagtetext sa kin."
"Sorry, Para may thrill!" Sabay tawa. HAHAHA
"Baliw"
"Sayo"Pero alam mu ba yena matagal na kita gusto nahihiya lang talaga akong sabihin sayo, kung alam mo lang kung anong feeling nung first time nating mag-usap. Nung nakita kita sa tabing-dagat. Napag-isip-isip ko. na baka ito na ang time na binigay ni lord. Yena sa ilang araw namin don sa bakasyon. Ang saya nung araw na palagi tayong nagkwekwentohan. Ang sarap isipin na ang babaeng matagal mo nang gusto ah nkausap mu na sa Wakas. "Yena GUSTO KITA".
Kinilig ako KYAAAAAAAAAAaaaa ".Kahit sa three days na bakasyon na yun. Naging masaya ang bakasyon ko. Joshua GUSTO DIN KITA"
Nginitian ako ni Joshua. "Yes, salamat si tayo na?".
"Ahmmm manligaw ka muna tse!"
"Hahaha. sige na nga! Di ko napansin may dala pala siyang bocque of flowers."
"For you. Uumpisahan ko nang manligaw. haha".
"Haha baliw ka talaga. At ko alam naghiyawan na pala mga schoolmates ko. (Mga tsismosa)"
"Hatid kita mamaya ah?".
"Haha. Parang magkapit-bahay lang tayo!"
"Haha. Thank you for this day".
"Thank you rin Joshua?.
*The END**
-Ang love talaga kahit gaano man ka liit ng percent ng identity ng tao. If titibok yun. titibok talaga. Ma strangers man o hindi. Ang puso ay may sariling direksyon. Kailangan lang nating sundin para. EVERYONE HAPPY-
A;N.
haha. tapos na. po
Comments and Votes.
love lots. Mwaaa
