"အြန္႔! အြန္႔! အု!"
အျပင္းအထန္ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေျကာင့္ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ေအာ္ဟစ္ခ်င္ပါေသာ္လဲ လက္ဝါးျကီးျကီးေတြကပါးစပ္ကိုအုပ္ထားေသာေျကာင့္ အသံကေအာ္သေလာက္အျပင္ကိုထြက္မလာ သူ့လက္ဖဝါးျကီးေအာက္အသံေတြကေပ်ာက္ရွသြားျပီး 'အု အု ' ေလာက္သာအသံကထြက္တယ္ အက်ယ္ျကီးထြက္လို့မျဖစ္ အခုေရာက္ေနတာ အမ်ားသံုးသန့္စင္ခန္း
"ar...... ba~~by ...ထိုင္...အ! ခ်လိုက္"
နွစ္ေယာက္သားဆက္ႏြယ္မူကိုမျပတ္ေစဘဲ အိမ္သာအဖံုးေပါ္ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း သူ႔ကိုယ္ေလးကိုပါကိုယ့္အေပါ္ဆြဲခ်လိုက္တယ္
"အ!"
သူ့အေပါ္ကိုဆြဲခ်လိုက္တာလူတစ္ခ်က္ထဲေအာင့္တက္သြားတယ္
လူအမ်ားဝင္ထြက္ေနတဲ့ေနရာျဖစ္တာေျကာင့္အသံကိုမထြက္မိေအာင္နွုတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ထားရတယ္
ေနာက္ေက်ာေပးထားတဲ့ကိုယ္ရဲ့ပံုခံုးသားေတြကိုတတိတိကိုက္ခဲရင္း ေအာက္ဘက္ကေဆာင့္ခ်က္ေတြကအရွိန္ပိုျမန္လာတယ္ မျကာလိုက္ကိုယ့္အတြင္းထဲပူေႏြးေႏြးအရည္အခ်ိဳ့ကိုေရာက္လာခဲ့တယ္
"arrrrrr......"
သူ႔စီကေက်နပ္မူအသံျသျသကပံုမွန္အသံထပ္ပိုနားေထာင္လို့ေကာင္းတယ္
"baby ပင္ပန္းသြားျပီလား"
ေခ်ြးေတြနဲ့ကပ္ေနတဲ့နဖူးေပါ္ကဆံပင္ေတြကိုသပ္ေပးရင္းေမးလာတယ္
"omm နည္းနည္းပါ "
တကယ္ေတာ့ပင္ပန္းေနျပီ ျပင္ဆင္မူမရွိဘဲ ဆက္ဆံလိုက္ရတဲ့အတြက္နာက်င္မူနဲ့ပင္ပန္းမူကအရင္ကထပ္ပိုတယ္ သို႔ေသာ္ သူ႔သာေက်နပ္မယ္ဆိုကိုယ့္နာက်င္မူကိုမမူေတာ့ ဒီလိုစားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုရဲ့သန့္စင္ခန္းထဲမွာ ဆက္ဆံခံရတဲ့ကိုယ့္အဆင့္ကိုလဲျပန္မေတြးခ်င္ေတာ့ သူေက်နပ္ရင္ရျပီ
>>>>>>>>>
"ကိုကို!"
နွုတ္ခမ္းကေနလြွတ္ကနဲထြက္သြားေသာအမည္နာမတစ္ခု
"CEO park ေတြ့ရတာဝမ္းသာပါတယ္ Wu yifanပါ"
"ကို…ar ဟုတ္ "
hak မ်က္နွာအဲ့ေလာက္ထိပ်က္ရလားကြာမင္းမပီသလိုက္တာhak
"အသစ္တက္လာတဲ့ရွယ္ယာဝင္တစ္ေယာက္ပါ CEO park "
ဒုတိယအမ်ားဆံုးရွယ္ယာဝင္အသစ္ဆိုတာသူေပါ့ ဟား တိုက္ဆိုင္တာလား တင္မင္ဝင္ေရာက္လာတာလား ဒါကိုေတာ့Wu yifanဆိုတဲ့ခဗ်ားဘဲသိမွာေပါ့
"အတူတူတြဲလုပ္ရမယ့္ဆိုလို့ဝမ္းသာပါတယ္"
"မဟုတ္ဘူးဗ် ကိုယ္ကကိုယ့္com.ကိုပစ္ထားလို့မျဖစ္ဘူးေလ အဲ့ေတာ့ကိုယ့္ညီကကိုယ့္အစားဝင္လာလိမ့္မယ္"
ျဖစ္နိုင္ရင္ငါမင္းနားကိုမပို့ခ်င္ပါဘူးကြာ ငါ့ညီရဲ့ရူးသြပ္စြဲလန္းမူေျကာင့္သာ……
>>>>>>>>>
မြန္းျကပ္လာတဲ့စိတ္ေျကာင့္com.ရဲ့အေပါ္ဆံုးေလသာေဆာင္ဘက္ကိုထြက္လာခဲ့တယ္
မ်က္နွာေပါ္္ကိုျဖတ္ျပီးတိုက္ခတ္သြားတဲ့ေလနဲ့အတူ အတိတ္ကအေျကာင္းအရာေတြကိုပါ ပါသြားရင္ေကာင္းမယ္
တိုက္ခတ္ေနတဲ့ေလကိုမ်က္လံုးကိုပိတ္ျပီးအျပည့္အဝခံစားေနရတာကိုက်န္ေတာ္ျကိုက္တယ္ အြန္းးးး ဒီေနရာေလးကိုေတာင္မလာတာျကာခဲ့ျပီဘဲ စိတ္ေတြမြန္းျကပ္လာတဲ့အခါတိုင္း ဒီေနရာေလးကကိုယ့္ရဲ့နိဗၺာန္ဘံုေလးဘဲ
အခ်ိန္အနည္းငယ္ျကာျကာေနျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေျဖေလ်ွာ့သြားေသာစိတ္နဲ့အတူ ေလေအးေအးေတြအျကာျကီးခံလို့မရတာေျကာင့္ အခန္းကိုျပန္ဖို့ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္
"ညီ ge ျပန္လာေတာ့မယ္ ေစာင့္အံုး ေန့လည္စာအတူတူစားရေအာင္ omm ge လဲညီ့ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္"
အခန္းျပန္ဖို့ေလွကားအဆင္းတြင္ဖုန္းေျပာေနတဲ့အသံကိုျကားေပမယ့္ တျခားလူဆိုကိုယ္ဂရုစိုက္မိမွာမဟုတ္ေပမယ့္ ဒီအသံ………ဒီအသံကိုေတာ့ လံုးဝမေမ့နိုင္ အကြယ္တစ္ေနရာကေနနားေထာင္ေနတဲ့ကိုယ္……hak ငါဘာလို့ခိုးနားေထာင္ေနမိတာပါလိမ့္hak
"omm ge ျမန္ျမန္လာခဲ့မယ္ အခုထြက္လာျပီ ဒါဘဲေနာ္ ညီ"
ေျပးျပီးဆင္းသြားတဲ့သူ႕ေနာက္ေက်ာကိုသာအကြယ္ကျကည့္ရင္း
"awwသူလဲ ခ်စ္ရမယ့္ လူရွိေရာေပါ့ အခ်ိန္ေတြကျကာခဲ့ျပီဘဲေလ"
*************
