Sevgili Bay Kim,
Umarım bunları okuduğunuzda rahatsız olmazsınız. Eğer size mektup yazmamda bir sakınca görüyorsanız veya rahatsız oluyorsanız lütfen söyleyin. Böylelikle size bir daha mektup göndermem ve sizi rahatsız etmem. Ah, bu arada ben Park Jimin. Bilmiyorum belki hatırlarsınız beni. Fransa'daki küçük ama sevimli çicekçinize haftada iki defa gelip begonya alan müşterinizim.
Fransa'dan gitmeden üç gün önce bana çiceklerin durumu nasıl diye sormuştunuz ve ben de bilmiyorum demiştim hatırlarsanız. O gün çok şaşırmıştınız ve yüzünüzde hafif bir kırgınlık vardı. Sahi, bana mıydı o kırgınlığınız anlamamıştım ya ben o zaman.
Aslında gerçeği söylemek gerekirse biliyordum. Çiçeklerin hepsini evinizin arka bahçesindeki büyük ağacın etrafında görebilirsiniz Bay Kim.
Bahçeniz çok sönüktü. Bu yüzden onların orada daha güzel gözükeceğini düşünmüştüm. Koca ağacın yapraklarının arasından sızan güneş ışınları çiçeklerinizin üzerine vuruyor. Kesinlikle görmelisiniz. Harika bir enerjisi var. Küçük bir ihtimal de olsa orayı gördüğünüzde nefesinizin kesileceğini söylemek isterim. Tam size layık bir yer yapmaya çalıştım Bay Kim. Umarım beğenirsiniz.
Ve unutmadan da belirteyim. Çiçekleri sulamayı unutmayın Bay Kim.
Çünkü onlar yaşadıkça ben var olacağım.
-Sevgilerle Park Jimin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dear moonchild || vmin
FanfictionGün ışığının altında nefes alamazsın, saklamalısın kalbini ay çocuk