İSTANBULDAN,ZONGULDAĞA DÖNERKEN

64 7 5
                                    

Yine sabah olmuş araba sesleri başlamıştı ve alarmla uyandım okula gitmek için hazırlanırken birde ne göreyim evdeki hersey gitmiş. Bunun neden olduğunu sormak için annemi aradım ama yoktu. Ve en sonunda gelmişti nereye gittin diye sorduğumda "komşularla vedalasmaya gittim "dedi. Ben büyük bir saşkınlıkla anneme bakarken ardindan babam geldi hemen gidip babama "taşıniyormuyuz baba" dedim. Ve babamın bakışlarin me diyecegi belli oluyordu "evet kızım" dedi. Ben babama sarıldım oleyy diyeeek çünkü artık buradan bıkmıştım kimse benimle arkadaşlik kurmak istemiyordu ve artık üzülmeye başlamıştım. Dedimki kendi kendimi "ben bunu neden düşünmedim" dedim. Acaba nereye taşıniyoruz . Hemen koşup anneme sordum annemde "ZONGULDAĞA" diyerek gülümsedii benim doğduğum yerdi orası ama küçük biryerdi olsun burasıda çok büyük zaten belki Zonguldakta yeni arkadaşkarim olur. Ama okula gitmeyecektim hemen üzerimi değiştirip toparlandık.

  3 SAAT SONRA...
      Artık gitme vakti gelmişti ve hemen dışarı arabaya dogru yöneldim biraz üzüldüm ama orada daha çok rahat edecektik.

7 SAAT SONRA...

AŞKIM BİTTİ...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin