𝙝𝙞𝙜𝙝 𝙨𝙘𝙝𝙤𝙤𝙡: 𝙬𝙝𝙤 𝙖𝙧𝙚 𝙮𝙤𝙪?✓

39- You Didn't Come

5 yıl önce

"Yapma"

"Yapacağım"

"Yemin ederim, Jung Hoseok eğer sen-"

Hoseok, Taehyung'un sebzelerine yoğurt eklediğinde Taehyung onu durdurmak için çok geç kalmıştı.

"Hoseok!"

Hoseok, neşeyle gülümsedi. Taehyung'un arkasından gelen birini gördüğünde yavaşça gülümsemesi soldu. Taehyung, arkadaşının ruh halinin değiştiğini fark etti ve arkasına döndü ama Jeon Jungkook'un yüzünün birkaç santim uzağında sırıttığını gördü.

Jungkook yanına oturduğunda tüm dikkatini ona verdi. Yanakları kızarmıştı.

"Tae Hyung, daha önce istediğimi sormadım." Jungkook dudak büzdü ve sonuç olarak Taehyung'un kalbi tekledi ama kızdığını bilmiyordu.

"Ne sormak istedin,Kookie?" Dedi gülümseyerek buna karşılık Jungkook da yarım ağız biçimde sırıttı ve koltuğunda daha rahat bir pozisyon için kıpırdandı.

"Tamam, şimdi..." Jungkook sertçe yutkundu, biraz gergin hissediyordu. "B-Bulduğum bir çarşı var, yeni açıldı ve gerçekten harika, büyük ve-" Jungkook biraz durakladı, gramerinin kesinlikle mantıklı olduğunu hissetti. "-Ve şey ben.. ııı, Hyung benimle gelir misin diye sormak istedim... Eğer istemiyorsan, sorun değil ben-"

Taehyung içinde tüm baş döndürücü hissetmeye rağmen kıkırdadı. Jungkook'un saçlarını karıştırdı ve tekrar sırıttı. "Seninle geleceğim, Kookie."

"Gerçekten mi!?" Jungkook'un gözleri parıldadı ve tavşan dişleri görünecek şekilde büyük bir şekilde sırıttı. "Teşekkür ederim Teşekkür ederim"

"Okuldan sonra bekleyeceğim ve böylece birlikte gidebiliriz" dedi Jungkook mutlulukla. İki oğlanın birbirini gerçekten sevdiği, ancak diğer tarafın duygularından habersiz göründüğü açık bir gerçekti.

"Tamam" Taehyung gülümsedi ve Jungkook, Taehyung'un yanağına hafif bir öpücük bıraktı önce tereddüt etti, sonra hemen garip hissetti.

"T-Tamam sonra görüşürüz."

Taehyung şimdi pembe bir renkti ve Hoseok kısık bir şekilde ıslık çaldı, 'sadece bir buluşma' dedi mırıldanarak.

"Kes sesini. Hiçbir şey olmadığına eminim." Taehyung, deli gibi sırıtmadan, çubuklarını toplayıp sebze ve yoğurt kombinasyonunu yemeden önce mırıldandı.

*

"Endişelenme. İyi olacağım... Evet, eve kendim gelebilirim... Yemin ederim... Üzgünüm...... Annem ve babam mı? Gerçekten...sakıncası yok. Teşekkür ederim."

Jungkook, aşırı koruyucu sürücüsü ile aramayı bitirdiğinde iç çekti.

Bir saat sonra bitecek bir okul kulübünde bulunan Taehyung'u dışarıda bekliyordu.

Taehyung'u dışarı çıktığında görebilmesi için kapının yanında duruyordu.

Onun yanından geçen tanıdıklarının tebrik edişlerine gülümseyerek karşılık verdi sonra saatini kontrol etti ve Taehyung'un kulübünün toparlanma zamanının geldiğini gördü.

Kalp atışlarının daha hızlı attığını hissetti; bunun iki sebebi vardı

Bir: Taehyung'u görecekti ve bu normal bir tepkiydi.

İki: Ne yapacaktı?

Ellerini kalbinin üzerine koydu ve kendine her şeyin iyi olacağına dair güvence verdi.Taehyung yüzünden sadece her şeyle ilgilenecekti.

Taehyung'un gelmediği dakikalar sonrasında endişelendi.

İçeriyi de kontrol etmek istedi ama eğer Taehyung başka bir yoldan çıkarsa ve onu aramaya gelirse ve beklediği yerde bulamazsa gidebilirdi.

Aramak istedi ama belki de Taehyung'un önemli bir şey yaptığını düşündü.

"Tamam" gülümsedi "Biraz daha bekleyelim."

O biraz daha, otuz dakika oldu. Sonra bir saat.

Şimdiye kadar Jungkook Taehyung'un kulüp üyelerinin çıkışını görmüştü.

Aradı.

Ama Taehyung'un telefonu kapalıydı.

Düşünmek bile istemiyordu, okulun içine koştu ve Taehyung'un kulübünün olduğu yere doğru gitti ama boştu.

Neyse ki Hoseok'u gördü ve ona koştu.

"Taehyung nerede biliyor musun?"

Hoseok kafasını sallarken huzursuz görünüyordu.

"Belki o...eve gitmiştir?"

"Onu dışarıda görmedim.." Jungkook bir şey fark etti. "Ya çoktan dışarı çıkıp beni görmesediyse?

Bununla birlikte, dışarı çıktı ama Kim Taehyung olan kimseyi görmedi. Taehyung'un eve gitmek için kullandığı köşeye birkaç metre koştu, ama onu göremedi.

Yine telefonunu çıkarıp, Taehyung'u tekrar aradı.

Hala kapalıydı.

Okula geri döndü ve her sınıfı ve laboratuvarı aradı ama yine de Taehyung'u görememişti.

Geri döndü ve bir banka oturdu, on dört yaşındaki kalbi hala Taehyung'un geleceğine dair umutluydu.

Ama o gelmedi.

👇👇👇
Hafta sonumu bu bölümü çevirmek ile geçirdim neredeyse ve ellerim felç 😧