The Lair Inside My Heart

Chapter 3

Chapter 3

Nathaniel

Nakalabas na ako ng gym at hindi na bumalik pa kay Annalisse. I decided to go to the field and just relax. This place is peaceful just right for me, I really had a bad vibes this day. I sat under the biggest tree and wonder around. Their are some students playing soccer on the field didn't mind the heat of the sun.

Suddenly, the face of that man struck on my mind. I hate people who think of themselves as mighty and look at other people as nobody and nothing can do. That jerk even called me a kid! How come I even look like a kid when in fact I gain much figure and I look very woman  outside. Sister Holly and Sister Ellena even praised me for having this kind of beauty. Wait! Why would I even mind that?

Nawala ako sa pag iisip ng biglang may tumamang bola sa ulo ko.

"Aray!" I exclaimed. Ansakit naman.

"I'm sorry miss" I guy from nowhere get the ball and look at me.

The guy looks so handsome, he has  soft features, perfect angle of jawline, straight nose and very pinkish lips. He was like from Mt. Olympus. Is this guy a greek God? How  is that even possible?

Natauhan ako sa pagtingin sa kanya ng ngumisi siya at naglahad ng kamay.

"Hi, I'm Nathaniel C. Madrigal. And you are?" he said and waited for my answer.

"Tonette Elise Villarde" I accept the handshake. So far I think that he's a good man afterall.

"Hmm. I'm sorry again, maybe a treat will do. Would you mind if I treat you today? As a sorry gift" sabi niya sabay kamot sa kanyang batok na para bang nahihiya.

"Sure" sang ayon ko total gutom na rin naman ako might as well eat , treat naman niya.

"Great. So can we?" he said while smiling so wide.

Bigla naman niyang pinasa ang soccer ball sa mga kasama niya at na una ng maglakad na sinundan ko rin naman.

Nakarating kami sa canteen kung saan ako dinala ni Annalisse kani kanina lang. He ordered for us at bumalik lang na merong madaming dalang pagkain.

"Andami naman niyan" Komento ko ng makalapit na siya.

"Ah. I know na gutom ka na at ako rin naman. So I ordered a lot of foods. Hindi ko rin kasi alam kung ano gusto mo" he start eating and so I did.

"Ngayon lang kita nakita..." sabi niya sabay hinto.

"Toe nalang para hindi mahaba" I said and give him a smile.

"Okay, first year ka?" tanong niya ulit.

"Ah. Oo, ikaw ba?"

"Advance ako eh pero may subjects naman ako na kinukuha sa first year. Hindi dahil sa may bagsak kundi I also want to have knowledge with other course. Kaya parang ganon na nga" Mahabang lintaya niya.

"So ano ba course mo?" Kuryuso kong tanong.

"Law. Ikaw ba?"

"Businee Ad" Sabi ko. Bigla nalang may sumigaw sa canteen at rinig ko ang pangalan ko.

"Eliseeeee! Where are you?" Sigaw ng pamilyar na boses. Pag lingon ko nakita ko si Annalisse na pinapalibot ang tingin hanggang tumingin sa direksyon namin na nanglalaki ang mata.

Patakbo siyang pumunta sa amin sabay pitik sa noo ko.

"Aray! Ano ba?" galit kong tanong sa kanya.

"Aba aba?? At ikaw pa ang galit ha? Bat moko iniwan don ha? Tapos ngayong nakita naman kita may kasama kanang iba at lalaki pa talaga?" Talak lng siya ng talak hanggang sa di na ata na kayanan ni Nathaniel ang magpakilala.

"I'm sorry to be rude. Nathaniel C. Madrigal nga pala" Pagpapakilala niya sabay lahad ng kamay.

"Oh my! I'm sorry. Madrigal ba kamo? Ikaw ba yung anak ng dean?" Tuloy- tuloy niyang sabi.

Medyo nagulat rin ako kasi parang pamilyar nga yung pangalan niya.

"Annalisse T. Montivon, BSBA-4A student. Nice to meet you Nathaniel and I'm sorry again. Ito naman kasi eh" sabi niya na nagpapout pa.

"S-sorry na Annalisse. Di ko naman sinasadyang iwanan ka. Ang init na kasi don eh tapos ang sikip pa" Sabi ko at nahihiya sa ginawa.

"Okay na. Basta next time sabihan mo naman ako para naman hindi ako magmukhang timang sa kakahanap sa'yo" lintaya niya.

"K-kumain ka na ba, Annalisse?" tanong ko sa kanya.

"Ah. Yun na nga! Kaya kita hinahanap kasi nagugutom na ako" nagtatampong sinabi niya. Nahihiya na tuloy ako.

"Ah. Don't worry Annalisse. We have some foods, you can join us" Nathaniel offered her a sit and we sat together.

"Salamat ah? Ambait naman pala talaga ng anak ni dean" Kiming kilig niya. Tsk!

"Ah. Thank you" Nahihiya namang napahimas sa batok si Nathaniel.

After eating our lunch we decided to separate our ways and I start attending my classes.

The day was fast at ayun nga naglabasan na lahat. Napitlag ako nang may humawak sa balikat ko. Gahdd! Nakakagulat naman talaga.

"Oh I'm sorry to startled you" hinging pasensiya ni Nathaniel.

"Okay lang. Medyo nagulat lang ng kaunti. Pero okay naman na" I smiled at him to assure that its really okay.

"Uy!" Sigaw ng kong sino sa malayo. Si Annalisse lang pala.

"Ano to? Bat magkasama na naman kayo ha?" I saw a glint of smirk in her.

"Ah. Kasi gusto ko sana siya ihatid sa kanila para makabawi man lang" Nathaniel said with a matter of fact.

"Makabawi? Bakit?" Kuryuso naman tanong ni Annalisse.

"Ah. Kasi natamaan niya ako ng bola kanina kaya ganoon" sabat ko.

"Ang OA lang ha? Pero as a sorry okay na rin na ihatid mo siya. Medyo madilim na eh. May night study pa kasi tong school niyo Nathan" She chuckled and waved her hand para makapagpaalam na.

"Okay mauna na ako sa inyo ha? Bye!" hanggang nawala na siya sa paningin namin.

Tumingin naman ako kay Nathaniel. Nabigla naman siya sa paglingon ko.

"Ahm. Nathaniel hindi mo na kailangan na ihatid pa ako. Okay lang naman na at syaka nag sorry ka na kanina. At malapit lang naman ang amin" Sabi ko sa kanya para hindi na ituloy ang binabalak na paghatid.

"Ganun naman pala eh. I can give you a ride plus its already late baka mapano ka pa. Kahit malapit lang yan dilikado pa rin, so if you please just let me" he beg so I don't have any choice but to nod and accept his offer.

He open his car for me and he turns to the other side to get inside on his car. Pinaandar na niya ito at tinahak na ang daan papunta sa bahay.

"Diyan nalang sa may kanto Nathaniel" sabi ko nang nakikita na kung saan ang bahay.

"You sure? Medyo gabi na baka mapano ka" Sabay tingin niya sa gawi ko.

Tumingin na rin ako sa kanya. I smiled to assure him "Hindi na. Okay na talaga ayan na ang amin oh!" sabay turo ko sa bahay na nerentahan ko na nakikinita ko naman.

"Okay, pero hatid na muna kita?" ang kulit naman nito.

"O-oh sige. If you insist then hatid mo nalang ako sa may gate okay na yun" naiilang kong tugon.

Bumaba na ako at hinatid nga niya ako mismo sa labas ng gate ng bahay.

"Thank you Nathaniel for the ride" nahihiyang sabi ko na tinugon naman niya ng ngiti.

"Welcome" sabi niya at bumalik na sa sasakyan.

I waved my hand and he beeped twice before going home.