Tell me your sercet!

Tell me your secret!

Op een dag werd ik wakker van onweer, tenminste dat dacht ik. Ik denk eerder dat het een droom was en dat ik wakker schrok. Snel keek ik door het raam om te kijken, net voor dat ik de gordijnen open wou doen gingen ze vanzelf open...VANZELF! Omg, dit kan toch niet? Droom ik nog steeds? Ik kneep mezelf eens heel hard, maar ik werd niet wakker.

Ik durfde niet door het raam te kijken, straks zat er een monster of erger... een vampier! Ik kon er niet aan denken, maar weer gaan slapen durfde ik ook niet, bah!

Zelf had ik ook nog een oudere broer, dus ik ging hem maar wakker maken. Eenmaal op zijn kamer maakte ik hem wakker waardoor hij zei' Laat me slapen! het is 6 uur in de ochtend!! Snel keek ik op zijn klok en inderdaad, het was nog maar 6 uur in de ochtend. Durf ik wel terug naar mijn kamer? Straks zat er iemand op mijn bed of achter de deur. Brrrr, toch was ik zo dapper om het terug naar mijn kamer toe te gaan.

Maar...maar wat zat er op mijn bed? Zelf dacht ik dat het een klein hondje was, maar ik wist het niet zeker. Snel stuurde ik mijn vriendin een whatssappje. Ze reageerde erg snel terug omdat ze soms de hele nacht niet slaapt. Hey Suus stuur me eens een foto? Dan kan ik het ook zien. Stuurde ze me. Toen ik een foto probeerde te maken stond de flitser aan...Shit! Ik stuurde snel de foto naar Chantal. Dit reageerde ze: Suus!! Dat is geen hond....Dat ben ik!! Gekkiee. Snel deed ik het ligt aan, en ja het was Chantal.

Ze legde me uit dat ze me wou verrassen op een vakantie, Maar dat we dan wel vroeg weg moesten. Ik vroeg haar of zij dat ook was met het gordijn, waarop ze zei' Ja, ik had de sleutel van je balkon weet je nog? Oh ja haha reageerde ik daarop. Op naar mijn ouders zei ik maar snel daarachter aan. Ik vroeg en ik zeurde en hehe het mocht! Snel mijn spullen inpakken voor een vakantie met mijn beste vriendin. Alleen had ik geen idee waar we heen gingen.

Na een lange reis in een gote bus zijn we eindelijk aan gekomen bij ons vakantiehuisje. We kwamen binnen en we zochten meteen al een kamer uit! Chantal en ik kregen de grootste kamer met balkon, en als je durfde kon je vanaf het balkon in het zwembad springen! We pakten onze spullen uit en gingen aan tafel zitten voor een ontbijt, want het was ondertussen al 12 uur.

Na een lekker ontbijtje kregen we een rondleiding door het dorp waar het huisje stond. Niemand is ooit terug gekeerd uit deze kleine wijk. zei de man van de rondleiding. Chantal en ik vonden dat maar griezelig verhaal. Al zei hij dat het echt was, wij geloofden het niet. Dus we besloten na de rondleiding daar naar toe te gaan.

Hey mam, mogen we een stukje lopen in het dorp? moeder: ja, wel vroeg thuis zijn!  Chantal en ik pakten onze jassen en gingen er vandoor. Natuurlijk gingen we niet eem blokje om, maar naar die ene wijk. Het zag er erg verlaten uit toen we er eindelijk aan kwamen. Brr zei ik. Hey Suus check deze speeltuin! Nee dankje, het ziet er vies en eng uit. Nadat ik dat zei liep Chantal naar een andere straat, en liet ze mij achter. Wat een leuke vriendin die je in een spookwijk achter laat! dacht ik op dat moment. Ik liep langzaam achter haar aan, maar voor ik de kans kreeg om haar te roepen... Schreeuwde ze om hulp. Ik schreeuwde terug en liep snel naar haar toe, alleen was ze al verdwenen.