ေဒါက္ ေဒါက္!!
"အိပ္ေပ်ာ္ေနျပီထင္တယ္ လေရာင္ေရ!! တံခါးဖြင့္ပါဦး"
"ရွင္း...ငါမအိပ္ပါဘူး နိုးေနပါျပီ"
" စာေတြကရျပီမလား
မနက္စာအဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီ လာ စားသြားေနာ္"
"အင္း မ်က္နွာသစ္ျပီးလာခဲ့မယ္"
_
_
_
_
_
_
လေရာင္ ေရခ်ိဳးေသခ်ာသန္႔စင္ကာ
ထြက္လာေတာ့ ရွင္းက ထမင္းစားပြဲမွာမုန္႔ေလးေတြေသခ်ာျပင္ေပးေနသည္
အသည္းယားလာတာနဲ႔
ခါးေလးကိုဖက္ကာ ပါးကိုေမြႇးျကဴလိုက္သည္
"လေရာင္ မလုပ္နဲ႔ မင္းက ေသခ်ာေရခ်ိဳးထားတာ
ငါကညစ္ပတ္ေနတယ္ မင္းေပကုန္လိိမ့္မယ္"
လေရာင္ အခ်ိန္မွီစားနိုင္ရန္ ေစာေစာထကာ
ထမင္းခ်က္ျပင္ဆင္ေပးရသည္မို႔
ရွင္းသန္႔ မ်က္နွာေတာင္မသစ္အားေသးပါ
"ခ်စ္လို႔ေလကြာ"
ရွင္းသန္႔ျပံဳးမိသည္ လေရာင္ရဲ႔ဒီလိုအေျပာေလးေတြနဲ႔တင္သူ
အေမာေျပရသည္
"ျမန္ျမန္ထိုင္ မုန္႔စား ေနာက္က်ေနမယ္ဒီမွာထမင္းခ်ိဳင့္"
"အင္းပါ"
"စာေမးပြဲေျဖနိုင္ပါေစေနာ္ ရွင္း လေရာင္ကိုယံုတယ္"
"ငါေသခ်ာေပါက္ေျဖနိုင္မွာ "
ကိုယ္ျပင္ေပးတဲ့မနက္စာစားေနေသာ ခ်စ္သူမ်က္နွာကို
တစိမ့္စိမ့္ျကည့္ရင္း စာေမးပြဲအဆင္ေျပပါေစဆုေတာင္းေနမိသည္
"ရွင္းငါသြားျပီေနာ္ "
ရြွတ္!!!
"လေရာင္!!!!"
"အားေဆးယူတာေလမရဘူးလား "
"သြားေတာ့သြား! "
"အင္းပါ ခ်စ္တယ္ေနာ္ "
"အင္း သတိထားသြားေနာ္"
_
_
_
_
လေရာင္ထြက္သြားေတာ့မွ နာရီျကည့္မိသည္
အလုပ္သြားဖို႔အခ်ိန္လိုေသးပါတယ္ေလ
ကြ်န္ေတာ့္ဘဝအေျကာင္းကရိုးရွင္းသည္
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔လေရာင္ကမိဘမဲ့
ငယ္ငယ္ထဲကမိဘမဲ့ေက်ာင္းမွာအတူျကီးျပင္းလာခဲ့ျပီး
ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ျကသည္ သာမန္သမီးရည္းစားေတြလိုပဲ
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လက္တြဲခဲ့ျကသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆက္ဆံေရးကိုထူးဆန္းတယ္မထင္ေပမဲ့
ပတ္ဝန္းက်င္ကထင္ျကသည္ အရင္ထဲကမိဘမဲ့ဆိုျပီးအနွိမ္ခံခဲ့ရျပီး တဆင့္ပိုျပီး အေျခာက္ဆိုကာအနိုင္က်င့္ျကသည္
YOU ARE READING
Love is....sometime
Romance"ငါအခ်စ္ကအမိူက္ေလာက္ေတာင္တန္ဖိုးမရွိဘူးလား" ရွင္းသန္႔ျကယ္စင္ "ကေလးမင္းကိုသိပ္ခ်စ္တယ္" ေနမင္းသခင္ "ကြ်န္ေတာ့္အမွားေတြကိုျပင္ဆင္ခြင့္ျပဳပါ" လေရာင္မ...
