Chapter twenty
Clarisse Anne’s POV
Ano to? Bakit ganito ang nakikita ko….?
“Hihihih….” Isang babae na tumatawa…. K-kasama si Tae JUN!??? O_O
(____ ____”) DAFUQ!
WHY ARE THEY KISSING??!! AT NAKITA PA TALAGA NG MGA MATA KO!???
OH NOH! THIS IS NOT REAL! WHY ARE THEY IN THE SAME BED!!! T^T
AND OH~NOOOOOOO!!
(____ ____”) pero teka… ano bang karapatan ko para mag selos? Wala na kami ni Tae Jun, diba? That’s our last day… so what is my reason to get jealous?
….bakit masakit? Nag seselos talaga ko eh…
Mahal ko na ba sya?
Mahirap umamin… pano kung hindi naman nya ko mahal? Napag-tripan lang nya na humingi ng dare saken na maging ‘kami’ for one week?
Lam mo yun? Mahirap kasing …. UMASA
Ayoko na… itigil nyo na yan, Tae Jun… nasasaktan lang ako… T______T
Why do you kiss her passionately? Do you love her more than me?
.
.
.
.
.
.
“TAE JUN!” sigaw ko
“Clarisse?” 0_o?
“Tae Jun… Tae Jun, andito ka pa….” agad ko syang niyakap. Panaginip lang pala yon… pero bakit parang totoo?
“Ano bang nangyayari sayo? Uyy, niyayakap mo ba talaga ko?” :D
“Malamang! Bwisit ka! Nangangaliwa ka ba, ha!”
“Nangangaliwa? Ano yun?” 0_o?
(_____ ____”) “I mean… may iba ka bang babae maliban saken?”
“Oo naman…”
O______O “WHAT!?”
“Umma ko at si Seul Gi, baket?”
“Alam mo… minsan ang sarap mo na talagang sapakin, eh noh?” -_-
“Sorry… ano ulit ung tanong mo…?”
“Ahmmm… mahal mo…. Mahal mo ba talaga ko?”
“…. Ilang beses ko ba dapat sabihin sayo yan, ha? Unli ka na ha… kelan ba cut nyan… Oo naman… mahal kita…… kahit…”
“…. Kahit…? Anong kahit….?”
“…. Kahit hindi mo ko mahal…”
Nandito pa rin pala kami sa burol ni mama… nakatulog ako sa mga bisig nya… nandito pa rin sya… hindi nya ko iniwan…
Dumating ang mga kamag-anak namin… mahirap naman kasi kung sa Pilipinas pa namin ipapaburol at ipapalibing si mama… wala naman kaming ganong kalaking pera, eh…
“Sige po… mauna na po ako…” sabi ni Tae Jun kila Tito, tumayo na sya, pero hinawakan ko ang kamay nya
“… Clarisse.. kailangan ko ng umalis… tapos na rin ung usapan natin kaya malaya ka na…” ^____^
Hindi ako makapag salita… ano namang sasabihin ko?
“Hindi mo na rin makikita ang mukang to… salamat dahil pumayag ka sa gusto ko, kahit labag sa loob mo… condolence ulit…” sabi nya habang nakatalikod sya…
Iiwan na ko ni Tae Jun?
Pero pano to? Mahal ko na ata sya?
Pero bat ganon? Di ko masabi sa kanya?
Ayaw gumalaw ng bibig at katawan ko… patuloy lang pinapanuod ng mga mata ko ang unti-unting pag-layo ni Tae Jun sa akin…
Kelangan ko na bang mag paalam?
Sa kanya?
♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥
thanks for reading :)
Happy reading ♥.♥
BINABASA MO ANG
(Fin✓) Ang Boyfriend Kong Korean (On Edit)
FanfictionA girl dreaming to meet her Dream Guy. Find out her story as well as her friend. BEST FRIEND and lately turns to BEST ENEMY. Hmm, bakit naman kaya? o.O? STARTED: July 8, 2012 FINISHED: April 7, 2013