Sipnayan: Conectado

Sipnayan I

"Kayleigh..." sabi ng batang lalaki sa batang babae na nagngangalang Kayleigh.
"Kester? teka tuturuan mo naba ako ng Matematika? yeheyyy!" Kahit na nagtataka siya sa pustura ng lalaking kaharap niya ay di nalang niya iyon pinansin sa pag-aakalang tuturuan na siya nito gaya ng pangako ng ito sa kanya.

"Kayleigh" ulit ng lalaki at yumuko. Hindi malaman ni Kayleigh kung bakit nakaramdam siya ng kakaibang lungkot.

"O-oh? Kester! ano bang dina-drama mo?" sabi niya at pinilit na sinisilip ang mukha ng lalaki.

"hoy! bakit ka umiiyak? A-anong meron?" nangibabaw na rin ang emosyon na nararamdaman ng babae sa inasal ng lalaki.

"Kayleigh, makinig ka. Pasaensya na hindi kita matuturuan sa ngayon d-dahil nagkaroon bigla ng problema kaya kinakailangan na naming umuwi. P-pasenya--  " hindi niya na natuloy ang kaniyang sasabihin dahil inunahan na itong ng batang babae.
"nagbibiro ka diba?" aniya na pinipigil ang luhang umagos sa kanyang pisngi.

"Kayleigh, p-pasensya na wag kang mag-alala babalik ako pangako matuturuan kita" Pagpapagaan ng lalaki sa babae.

"Pangako? t-tapos di mo naman tinutupad!" di na nga mapigilan ng batang babae ang luha niya at tuluyan na nga itong tumulo. Tumakbo siya at nagmadaling pumasok sa kwarto upang doon umiyak dahil hindi na niya kayang makinig pa sa mga pangako nito.

"Kayleigh buksan mo ito, pakiusap naman oh" kalabog ng lalaki sa pinto.

"Umalis kana K-kester, ayoko na sayo!" hikbi ng batang babae.

"K-kayleigh" nanghihinang sambit ng batang lalaki.

"Umalis kana ayoko ng makita ka! ayoko sa iyo!" humahagulhul nitong sabi. At sa edad na sampung taon ay naranasan niyang umasa sa mga pangako na di naman naisasakatuparan. Sa edad na labing apat ay nasira ang kanilang pagkakaibigan ng dahil sa isang pangakong kanyang binitawan...

"Miss Baculi"
"psst babs!"
"babsss! gising lagot ka!" Naalimpungatan ako sa ingay na narinig ko. Napanaginipan ko na naman. Tsk! nakakainis matagal ko na iyong ibinaon sa limot pero bakit ganon. It's still hunting me like hell. Sa totoo nga halos hindi ko na mafigure out kung ano ang itsura nga lalaking yon at tsaka ang pangalan niya sa tuwing napapaginipan ko ito ay biglang malabo ang pagkarinig ko sa pangalan niya. Haayst tama na nga! I really hate that guy who was once to be my bestfriend but... because of a promise we parted our paths being together.

"Miss Baculi, still in your dream?" Narinig kong sabi ng isang lalaki sa harapan at dahil sa gulat ay bigla akong napatayo.

"Sino ka? Ba't moko kilala?" aniko. tangina sino to? panaginip parin ba to? 

"Ako lang naman ang new Professor mo in you Algebra class." Nakangiti nyang sabi. what the? B-bakit di ako inform? inilibot ko ang paningin ko and omyghad, silang lahat ay nakatingin sakin na parang sang lupalop ako nanggaling.

"nakakahiya" bulong ko sa sarili ko. naman Leigh! napaka out of the world mo talaga!  

maya-maya ay tumawa silang lahat at dahil sa kahihiyan ay tinakpan ko naman ang mukhang kong pulang-pula na parang sasabog na.

"hoy babs! HAHAHAH nadagit ka naba ng mga alien? hellooo? diba alam na natin na may bago tayong guro dahil nag resign na yung matandang ulyaning guro natin noon?" bulong naman ng kaibigan kong si Syvelle. 

"Ayst! oo nga pala!" tampal ko sa noo ko.

"So Miss Baculi back to earth now?" ngumiti ng mapang asar ang lalaking nasa harap ko, di  ko alam pero sa unang kita palang sakanya ay parang kumukulo ang dugo ko sa inis.

"you may now take your sit."tuloy nito at naupo na nga sila sa kanikanilang mga upuan.

"Babssss, ang gwapo ni sir diba? fafable!" pagsasalita ng maingay kong katabi.

"anong gwapo ba uy?! san banda aber?" lingon ko sakanya. at maya-maya pay tumikhim ang lalaking guro at nagsalita.

"So first of all let me introduce myself" sabi nito at ngumiti. ngiti-ngiti! para siyang timang! Bigla namang sumigaw sa kilig ang mga mahaharut kong classmate. 

" Mr. Navales." sabi niya at sinulat ito sa white board.at ang haharut talaga ay bigla na namang naghiyawan. umirap nalang ako, ang ingay lang ha!

"Sir, full name mo?" tanong naman ng isa kong kaklaseng nangungu sa kaharutan. at nagsang-ayunan naman ang iba pa sa tanong niya.

"Secret." sabay kindat at umupo sa upuan malamang. Ghadd ang harut din niyang guro eh. di to dapat tinatanggap sa pagiging guro eh, kaharutan lang ang matutunan ng studyante sa kanya.

"sir naman eh" yacks. napalingon naman ako sa babaeng iniipit ang boses, tss di bagay te.

"Hoy babs! ba't parang pinagbagsakan ka nang langit at lupa ha? biyernes santo lang ang peg?" sabi ni Sy. eh pano ba naman, nakakawalang gana ang gurong to'. Nakakairita ang mukha niya eh.

"wala!" sabi ko.

"wala daw tapos halos magsumpot na yung kilay?" sarkastikong sabi nito sa kanya.

"naiirita lang ako sa mukha niya." diretsang sabi ko sakanya habang nags-sketch sa yellow pad paper.

"weehh? o baka naman na love at first ka sakanya?" pang-aasar niya kaya naman masama ko itong tinignan.

"WHAT? pinagsasabi mo?" muntikan na akong mapasigaw sa sinabi ng kaibigan kong ito.

"Miss Baculi" rinig kong tawag ni Mr...ano nga yun? ay nasa board pala. Mr. Navales pala. 

"ako na naman? ano bang problema nito?" sabi ko sa sarili ko. Gusto ko siyang kalmutin. Nakakairita talag siya. bakit ba ang init ng dugo ko sakanya? Ah ewan!

"Did you say anything? May i know it?" tanong nito at pinapahiya ba ako nito?

"Wala po sir." sabi ko at yumuko. tss. oo may sinabi ako rinig mo naman diba? Tsk!

"Transfer here." turo niya sa upuan na nasa harapan nito. whut? at ano naman bang pakulo nito?

"Sir? at bakit naman ako lilipat diyan?" tanong ko sa kanya ng nakakunot na noo.

"while i'm talking here, you're busy murmuring there. Ang daldal mo." diretso nyang sabi.

"A-ano? sinabi mo nga diba na you're talking there so ikaw yung madaldal."bulong ko sa sarili ko. Nakakainis talaga tong gurong to'!

"Against with it?" tanong nya at wala naman akong magawa. tss ke bago-bago aalis ka rin oi!

"Nope sir. Lilipat na nga po." sabi ko at kinuha ang bag ko at lumipat doon.

"Ang swerte mo babss. Anlapit mokay sir!" bulong nitong baboy nato tsk. kaya ako napapadaldal eh.

"Swerte? tss Malas babs! Malas." sabi ko at pumunta na nga sa harapan at umupo sa upuang itinuro niya. 

"We see each other again." rinig kong sabi ni... teka sino yun? di naman pwedeng ang sir nato eh hindi kaya kami close no! at ang katabi ko naman busy rin sa pag c-cp. edi sino? multo? hah! imposible!

This story is work of fiction. Wag paniwalaan, masasaktan ka lang.

Paalala:

Puro lamang ito kasinungalingan because the truth is Math didn't give us Love, Heartaches rather.