Nandito ako ngayon sa park. Kaka-break lang kase namin ngayon ng boyfriend ko kaya naman heto ako't nag-eemote. Ilang oras na din akong umiiyak , mabuti na lang at walang masyadong tao banda sa pwesto kung saan ako nakaupo.
"Excuse me, miss." -guy
"Ah?"
"Panyo?" -guy
"Sa-salamat.."
"Alam mo, sa tagal ko nang pumupunta dito ngayon lang ako may naabutang tao, at ang masaklap pa ay umiiyak ito." -guy
"Ganun ba? Pa-ppasensya na. Kung gusto mo aalis na lang ako." -nakayuko pa rin ako habang kausap ko siya.
"No, it's okay. If you want, I can listen to you." -guy
"Naku 'wag na, masyado na 'kong abala sa'yo eh."
"I insist. It's fine with me. I just want to help you." -guy
Hindi ko alam pero, parang ang gaan-gaan ng loob ko sa lalaking kausap ko ngayon. Humarap ako sa kanya. Nagulat ako sa nakita ko...
"Te-teka.. pa-parang may kamukha ka?"
"Ah? May kamukha ako? -guy
Halata sa mukha niya ang pagtataka dahil sa tanong ko.
"Opo, kamukhang-kamukha mo po siya."
"ahm, who?" -guy
"Ah.. eh.. wag na po.. nakakahiya eh. Baka sabihin niyo po ang feeling ko. Eh hindi ko pa nga po yun nakikita sa personal eh."
"No, it's okay. I won't eat, and I'm not going to say something against your idea, perhaps?" -guy
"Ka-kasi po.. kamukha mo si... James Reid?"
"Ah? Hahaha.. siguro nga.." -guy
"hmmmm.... bakit po siguro nga?"
"Nah, i'ts just that.." -guy
RING! RING!
Naputol yung ssabihin niya ng biglang may tumawag sa phone niya.
"Ahm, excuse me. I have to take this call." -guy
Tumango na lang ako.
After almost five minutes...
"Ah, miss. Can I go first? I have this urgent errand and I really have to go. I'm sorry, nice meeting you, by the way." -guy
"Okay.." ^_^
Tumakbo na siya.
"Hala! Wait! yung panyo mo!"
Sinubukan ko siyang habulin. Pero, bakit parang ambilis-bilis naman yata niyang tumakbo? Ganoon ba kaimportante yung pupuntahan niya o kung anumang gagawein niya?
Sa hindi ko malamang dahilan, patuloy pa rin ako sa pagtakbo para habulin siya. Nang biglang....
"Pip! Pipip!".... May isang sasakyang mabilis na paparating sa direksyon ko.
"Ah!"....
*BOGSH!*
"Aray!"
Anu ba naman yan.. Nanaginip na naman ako. Tsk!
"Hay! punong-puno na ng posters niya yung kwarto ko. Kaya naman pati sa panaginip ko kasama sya." *^_^*
Hmmmmm.... Hala! Birthday ko pala ngayon..
*knock..knock*
"Hay naku! Bata ka talaga, bumangon ka na dyan at baka ma-late ka pa." -mama
"Ah, ma? wala ka bang naaalala kung anong meron ngayon?" ^_^
"Bakit holiday ba, at wala kang pasok? Naku! Bilisan mo na lang at maghanda ka na." -mama
"Eh?! Nakalimutan ni mama yung birthday ko?" :'(
Napalibot ang tingin ko sa loob ng kwarto ko.
"James, sana totoo ka na lang.."
"I'm real." -boses ng lalaki
Nagulat ako sa boses na narinig ko. May nagsalita?!
Nilingon ko kung saan nanggaling yung boses at...
"Kyaah!!!!!!!!' (*^__________^*)
=sampal sa kanang pisngi=
*PAK!*
=sampal sa kaliwang pisngi=
*PAK!*
"OUCH!"
Sabay super hug sa lalaking kaharap ko!!!!!!!
><
"Ack! Can't breathe!!!!!!!" -guy
"Ah, hehehehehe, sorry sorry.!"
"Happy birthday!" ^_^
Sabay abot sakin ng napakalaki at napakagandang teddy bear!!!! *^_^*
"Thanks!" *^_^*
Biglang bumukas ang pinto.
"Happy birthday, anak!" -mama & papa
"Nagustuhan mo ba ang regalo namin sa'yo?" -papa
"No, Dad." =_=
"Ha? ah, eh.." -papa
"I LOVE IT! DAD!" ^________^
Hinug ko sila mama at papa.
"Thank you po! It's..oh, I mean He's the best birthday gift ever!!!!!!!!!"
===== T H E E N D ====
AN: Eto po yung unang story na sinulat ko at natapos! hehe ^_^
Hope you'll like it! ^_^
BINABASA MO ANG
Panaginip
FanfictionMy first story ever!!!! Masaya ako na ginawa ko ito so be happy for me!! xD