Selim ve benim ablalarımız vardı.Bizim kadar yakın olmasalarda iyi arkadaşlardı mahhallede hep takılırlardı.Mahallede tanınırdık.Küçüklükten beri gittiğimiz bir kuaför vardı selimle kuoföre girerdik saçlarımızı kestrip emolar gibi saçlarımızı ortada birleştirip renkli spreyler,simler döktürürdük demekki o zamanlar modaydı.Küçük skoterlarmız vardı saçlarımız yapılı aklımızca hava atıyorduk...Bizim kendimize karşı rakip takımımız vardı terzi çocukları serkan abi ve oğulsan adlı çocukları rakip etmiştik ama Selimin kuzeni emre oğulsanla yakındı her ne kadarda onla takılma desekte emre inattı.bizim yuvarlak yer dediğiğimiz taştan bir yer vardı orda aylık oynardık araba yoluna çok yakındı her topa hızlı vurduğumuzda yola giderdi ama topumuz hiç parlamazdı ve o topa "patlamayan top"adını vermiştik çocuk akli işte.bu arada kaykay seruvenimiz başlıyordu....
