"Sehun Ooh Sehun yarr!! "
မလွည့္ၾကည့္မခ်င္းေခၚေနမယ့္ပံုရတာမို႔. .
Sehun စုတ္တသပ္သပ္နဲ႔ပဲလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္. .
ထင္တဲ့အတိုင္း. . သူ႔ဆီကိုေျပးလာေနတဲ့ ယုန္ဂ်ပု. .
ပုလင္းဖင္စာၾကည့္မ်က္မွန္ဝိုင္းဝိုင္းႀကီးေတြကို. .
ပင့္တင္လိုက္. . . ပခံုးကေနေလ်ွာေလ်ွာက်ေနတဲ့ . .
လြယ္အိတ္ႀကိဳးကို ျပန္တင္ရ ဖ႐ိုဖရဲပံုစံ နဲ႔ သူ႔ဆီ
ေျပးလာေနတယ္. .
"ဟူး... Sehun yarr. ေစာင့္ေနလို႔ေတာ္ေသးတယ္. .ငါကမမွီမွာစိုးေနတာ. . . "
အနားေရာက္ေတာ့လဲ. .ေဟာဟဲဆိုက္ေနျပန္တယ္
"ဘာလဲကြာ...ျမန္ျမန္ေျပာ. . ငါသြားစရာ႐ွိေသးတယ္. . "
ခဲေရာင္ဆံပင္ေတြကိုလက္နဲ႔ဆြဲဖြကာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္
ၿပီးေျပာေတာ့. . . သူ႔မ်က္ႏွာကိုေပါက္ထြက္မတက္. .
ၾကည့္ေနျပန္သည္. . .
"Yarr!! Kim Junmyeon.... "
"အား. . "
Sehun စိတ္မ႐ွည္စြာ. .သူ႔နဖူးကို လက္နဲ႔႐ိုက္ၿပီး
ေအာ္မွ.... မ်က္လံုးပုတ္ခပ္ပုတ္ခပ္နဲ႔. . နဖူးကို..
လက္နဲ႔ပြတ္ေနတယ္. . .
"ငါေနာ္ စိတ္မ႐ွည္ဘူး . . ေျပာ. . ဘာကိစၥလဲ. . "
"Arr. . ဟီး. .လာရင္းကိစၥေမ့ေတာ့မလို႔. .
ဒီမွာ. .ေရာ့. . "
သြားအျဖဲသားနဲ႔ လြယ္အိတ္ထဲကစာအုပ္သံုးအုပ္ထုတ္ၿပီး
သူ႔လက္ထဲလာထည့္ေပးတယ္. .
"မင္း. .မေန႔က ေက်ာင္းပ်က္တာေလ. .အဲ့ဒါစာေတြ
ငါကူးေပးထားတာ. . "
သူ႔အေျပာေၾကာင့္. .Sehun စာအုပ္ေတြကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့. . .
လွတယ္ေတာ့မဟုတ္. သပ္ရပ္တဲ့စာလံုးေတြ
စီတန္းေနတာမို႔. .မ်က္ခံုးပင့္ၿပီးျပံဳးလိုက္မိတယ္. . .
ဒါေတာ္တယ္ေျပာရမယ္. .ကြၽန္ေတာ့္ကို ေရးေပးတာ
မလို႔ သပ္ရပ္ေနတာ. .သူ႔စာအုပ္ထဲဆို..စာလံုးေတြက. .
အင္းဆက္ပိုးေတြေသေနတဲ့အတိုုင္းပဲ . .သပ္ရပ္ဖို႔ဆို
ေဝလာေဝး. . .
မေန႔ကသင္တဲ့စာေတြတင္မဟုတ္. . . အရင္ရက္ေတြက
ကြၽန္ေတာ္လိုက္မေရးတဲ့စာေတြကိုပါ. . .ကူးေပးထားတာ
မို႔. . . Sehun ေက်းဇူးတင္မယ္ေတြးၿပီး...
သူ႔ကိုၾကည့္မိေတာ့လဲ. . .Sehun မ်က္ႏွာကို. .
ဲၾကည့္ကာ. .ျပံဳးေနျပန္တယ္. . .
