Bölüm 4

482 15 7
                                    

*Arkadaslar kusura bakmayin cok uzun zaman oldu watpaddte bir sorun çıktı yazdiklarimi paylasamadim. Bundan sonra daha sık yazmaya çalışicam. Yorumlariniz için ve hikayemi okuduğunuz icin tesekkur ederim.*

   Donakalmıştım. Öylece Cansu'ya bakıyordum, ona güvenmeliydim. Ama hala neler olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu.

  

Son bir kez daha Güneş'e baktım. O kadar acı çekiyorduki. Daha sonra kızlar beni odaya götürdü. Hala bana bir şeyler anlatmalarini bekliyordum.

Ilk cümle Cansu'nundu. "Derya çok üzgünüm ama o kız senin sandığın gibi masum değil. Bu gün sınıfta olanları bilmiyorsun." Bunları söylerken sadece cama bakıyordum. Ne olduğunu merak ediyordum ama ağzımı açıp tek kelime söyleyecek halim yoktu. Zaten Cansu buna fırsat bırakmadı ve sınıfta olanları anlatmaya başladı. "Bu sabah ilk dersimiz tarihti. Biz Elmas hocayı beklerken içeri Hacer hoca girdi. Gözleri ağlamaktan şişmiş bir halde sınıfa bir göz gezdirdi. Konuşmaya başladığında sesi titriyordu. Bize Elmas hocanın öldüğünü söyledi. Hepimiz şok olduk. Nasıl olduğunu sorduğumuzda bayilacak gibi oldu. Tam o sırada Can hoca içeri girdi. Elmas hocanın parçalandığını ve bunun bi hayvan tarafından yapıldığını söyledi. Sonra bütün sınıfa izin verdi. Can hoca sınıftan çıktığında Güneş kahkahalarla gülmeye başladı. Fazla üzüntüden olabilir diye düşündük. Sonra ağzından şu sözler çıktı "Hahaha inanabiliyor musunuz beni hayvan sandılar hahaha". Bunu söylediği anda hepimiz buz kesmiştik.

  

Cansu bunları anlattığında kanım donmuştu. O an herşeyin bana yapılan bir şaka olmasını istiyordum ama öyle olmadı. O gece odanın camı açık uyumustum ve yatağım pencereye dönüktu. Gözüme bir türlü uyku girmiyordu. Boş boş pencereye bakıyodum. Bir kaç saatimi odanın duvarlarını izleyerek, pencereye bakarak ve bugün olanları düşünerek geçirdim. Sonrada uykuya daldım. Uyandığımda hava hala karanlıktı ve pencerede birisi duruyordu. Bu bi insan olamazdı çünkü benim odam yurdun en üst katındaydi. O camdaki şey gitgide bana doğru yaklaşıyordu. Ama ben yerimden kıpırdayamiyordum. En sonunda yüzümde bi soğukluk hissedip uyandım bütün oda arkadaşlarım yanıma gelmiş beni ayiltmaya çalışıyorlardı. Hala olayın şokundaydim.

  

Yurttaki PsikopatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin