Trexs in sesiyle uyanmam bir oldu çok yakından geliyordu!
Dışarı bir göz atmak için Robotik den ağaca küçük pencere açtırdım birşey görülmüyor ortalık sakindi.
Bugün yemekten sonra Robotik in şarjı dolunca işlere koyulacaktım küçük dinezorlardan trxse kadar hepsine karşı önlem almalı ve gözlemlerimi gerçekleştirmek için ağacın en tepesine ulaşılamayacak yerine bir balkon yapmalı ve oğun içini aydınlatmak için pencereler açmalı zaman kalırsa bolkona eklenti yapıp küçük bir kulübe yapıp şuan uyuduğum yeri ormandaki meyveler için depo yapabilirimdim.
Ben küçük haplara bir damla su ile menümü hazırlamıştım. Ağacın içi güneş ışınları almadığı için Robotik son şarjı ile ağacın en tepesine güneş gören yerine uçtu.
Yarım saat geçti Robotik şarjı dolu bir şekilde geldi o geldiğine göre işe koyulma vakti.
12 saat belki 13 saat geçti işin çoğu bitti yemek molası bu sırada azda olsa su içmeye farklı türden dinezorlardan geldi gelmeme sebebi yırtıcı bir dinazorun yakınlarda yuvası olması yavrularını korumak için saldırgan bir tavrı var iyiki derenin karşıki tarafında, öğle molasında balkondan etrafı izlerken küçük yavrularını su içirmek için getiriyor olduğunu gördüm çok tatlılardı anneleri hep tetikteydi.
Hayvanlara karşı tedbirimizi aldık balkonu yaptık oğua pencereler açtık içerden Robotik sayesinde çark sistemi ile balkona ulaşan asonsör yaptık tek birşey kaldı kulübe Robotik ve benim için uygun güneşile enerjisini her açıdan doldurabilecek benim gözlem yapabileceğim fotoğraflarını Robotik den aldım analizlerini biriktirebileceğim bir kulübe.
6,7saat sonra hazır penceresi bile var Robotik le uçarak hem gezinti yapmış olduk bir çok fotoğraf lar çekerek sahile ulaştık kum alarak ateşle camı yaptık en zor işte buydu ama hepsine değdi şimdi gerçek evim gibi rahat olamasada bulduğumuz birkaç tüyle yumuşacık olmayan yastık diyemiyecegim bir ev demeye çalıştığım ailemin olmadığı yer sanırım vazgeçmeye başladım sanırım herkes gibi olmaya çalışabilirim kendimi kandırmaya çalıştığımı biliyorum 2 gün sonra alışırım sanırım hâlâ kendimi kandırıyorum sanırım ama şimdi gitmeyeceğim ondan eminim.
Akşam olmuştu dönüp duruyordum yorgunluktan ilk gün hemen uyumuştum şimdi ise daha çok yorgunum ama uyuyamıyorum ailemi düşünüyorum değer vermediklerini sanıyordum ama hiçbir zaman doğum günümü okuldaki özel günleri hiç kaçırmazlardı sanırım ben çok fazla ilgi bekledim yada ben onlara kendime soru sormak yerine onlarla ilgilenmeli daha iyi zaman geçirmeliydim keşke fotoğraflarını getirseydim aklıma bir fikir gelmişti Robotik sayesinde aklımdaki anları fotoğrafa döktürebilirdim ve yaptımda sonunda uyku bastırmıştı içimde kötü bir hisle annemin babamın resmini öperek uyumuşum.
