sa bahay ko
Agad kong hinanda ang kwartong tutulugan ni Arcy.
Hindi ako makapaniwala na ganito na ang nangyayari,..kanina lang nakasama pa nmin sila Thomas at ang mga bata..pero ngaun ito na.
"oh ok ka na ba?"
"oo...Cecil pagod na ako..gustoko ng magpahinga.."
"o sige..dito ka na matulog." binuksan ko ang pinto ng kwarto na tutulugan nya.
Habang nagpapahinga ako sa kwarto ko,naririnig kong umiiyak si Arcy at tila hindi nya makayanan ang lahat ngyayari...
naputol ang pakikinig ko at biglang nagvibrate ang phone ko..
From:Thomas
Nawawala ang bangkay ng asawa ko....ahuhu :'((
(GM)
So nagawa nya pa talagang magGM.Hinayupak na tao to.
Maya maya..nagvibrate uli ang phone ko..at pangalan ni Thomas ang nkita ko...
"hello"
"nakita mo ba ang bangkay?"
"nino"maang maangan ko
"ni Arsy,nung kukunin ko na...sabi ng nurse na wala na daw ang bangkay"
"ANOOO!!??." kunware nagulat din ako. ahaha
"diba pumunta ka ng morge kanina para tingnan sya..?"
anung sasabihin ko.....bahala na.
"hindi ako tumuloy...dahil hindi ko makakayanang makita sya ng ganun"
narinig kong humihiyaw si ate Bebang at umiiyak ang mga bata...lalong lalo na si Amaya..si Amaya ang panganay na anak nina Thomas at Arsy,mabait syang bata.
"sige,,hindi ko na alam ang gagawin ko"
"baka naman nagmumulto sya..dahil sa ginawa mo kanina"
"anu ka ba naman Cecil..wag ka ng magbiro"mukha ba akong nagbibiro?
*call ended---*
BINABASA MO ANG
George and Cecil
RomanceIto ay tungkol sa isang tao na walang ibang ginawa kundi ang lutasin ang problema ng iba.. samantalang sarili nia, hndi niya malutas-lutas. Magulo ba? Subaybayan nyo na lang :)) Date started: August 18 2012 - [[PS: Itong kwento na to ay sinulat po n...
