♥♥♥♥
♥♥♥♥
Hissettiğim keskin acı ve buz gibi sularda yok oluşumuz ...
Ölüm aşk gibi . İnsanı korkutuyor ,heyecanlandırıyor ama bir o kadar da huzurlu hissettiriyo . Aralarında tek bir fark var . Ölüm çıkmaz bir sokakta sona eriyo .
Bedenim , tanımadığım bu çocuğun ellerinden kopmuş dibe doğru batıyordu . Sert kuma bedenim çarptığında göremediğim ama hissettiğim birşeyler oldu .Bedenim yüzeye doğru çekiliyordu. Sudan çıktığımda derin nefesler almaya başladım . Bir ara gerçekten öldüğümü sanmıştım . Nefesim düzene yeni yeni girerken ne olduğunu anlamaya çalışıyordum . Eski döneme ait bir banyoda az kalsın küvetin içinde boğuluyordum . Yoksa yaşadıklarımın hepsi bir rüyamıydı . Oysa gerçek olduğuna yemin edebilirim. Küvetten çıkıp hemen havluya sarıldım .Bedenimi kurularken kenarda duran elbise dikkatimi çekti . Lanet olsun ! bu elbisenin tarzı çok eski ve ayrıca ben elbise giymekten nefret ederdim.
♥♥♥♥♥
♥♥♥♥♥
Elbiseyi giydikten sonra banyodan çıktım . ALLAHIM neredeyim ben . Burası hangi yüzyıldan kalma. Kendi düşüncelerimle kafayı sıyırırken içeri bir kadın girdi .
"Valideniz sizi bekler"
"Validem mi ?"
Muhteşem yüzyıl sayesinde validenin anne demek olduğunu biliyordum ama benim annem ben 13 yaşındayken öldü . Yoksa üvey annemden mi bahsediyordu. İyi de üvey annemin burada ne işi vardı . Peki benim burada ne işim vardı . Kafamdaki bu deli soruları bir kenara bırakıp kadın ile aşağıya inmeye başladık . Ev kesinlikle eski dönemlerdeki gibiydi . Kadının yanına geldiğimizde annem ile göz göze geldim. Bu bu nasıl olurdu . Ağlamaya başladım hıçkırıklarla ve bedenim beni daha fazla taşıyamadı . Duvardan tutunarak yere çöktüm .
"Anne , anne ,"
Annem ağladığımı görünce hemen yanıma geldi kollarını bana sardı.
"Hüma , dayanamam sana ağlama"
" Sana söyleyemedim anne sana sevdiğimi söyleyemedim
"Hüma , neler oluyor ? söyle bana "
"Sorma birşey sorma ne olduğunu bende bilmiyorum ."
Hıçkırıklarım annemin kucağında devam ediyordu . Onu çok özlemiştim .Başörtüsünün kokusunu , yüzünü , ellerini onu herşeyiyle özlemiştim .
♥♥♥♥♥
♥♥♥♥♥
1 Kasım
Ölmeyi istemiştim ama karşısında annem ve babamı kazanmıştım . Onları kazandığım için mutluydum ama kendimi buraya ait hissetmiyorum . Çünkü burada farklı bir kişiyim . Öğrendiğim kadarıyla bana Hüma diyorlar . İsteyerek geçen ay sözlenmişim . Bugün buraya gelicekler . Mektebde okuyorum . Hergün oraya gidiyorum . İnsanları tanıyormuş gibi davranıyorum . Dersler çok ağır . Yani kısacası başka birisi gibi davranıyom . Açıkcası kendi hayatımı geri istiyorum . Burada 5 gündür burada olmama rağmen kendimi berbat hissediyorum . Yalnız , umutsuz ve aklı karışık bir kız . Neler olduğu hakkında hala bir firkim yok .
İçeriye hizmetkarlardan bir kadın girdi .
"Hanımefendi , sözlünüz geldi . Sizi bahçede bekliyor . "
"Tamam geliyorum şimdi ."
Defteri kapatıp bahçeye doğru yürümeye başladım . Açıkcası herşey karmakarışıkken birde bu adamın çıkması kötü oldu . Bahçeye vardığımda arkası dönük beni bekliyordu . Derin bir nefes aldım ve ona doğru yürümeye başladım . Önüne döndüğünde şok olmuştum . Bu uçurumdaki çocuktu ve açıkcası pek mutlu görünmüyordu .
"Sen bittin ."
Beni öldürücekmiş gibi bakan gözlerinin haricinde yakışıklı çocuk aslında . Acaba korkmaya başlamalı mıyım ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DOĞUM LEKESİ
RomanceÖlüm aşk gibi . İnsanı korkutuyor , heyecanlandırıyor ama bir o kadar da huzurlu hissettiriyor . Aralarında tek bir fark var . Ölüm çıkmaz bir sokakta sona eriyor ... Tüm telif hakları saklıdır.
