Naisipan kong dito ko na lang siguro ilalabas ung saloobin ko.
It's now Decemeber 3, 2018 10:20pm.
Still, wala pa din akong nakakausap. I mean yung "deep heart to heart talk" what I mean is, yung may gusto akong sabihin na hindi ko masabi sa taong nakapaligid sakin.
It's just so freaking hard. Yung gusto mo na lang iiyak lahat kaso wala kang personal space. Walang sariling kwarto. Walang privacy. Kahit gusto kong ilabas lahat ng sama ng loob ko, hindi ko magawa. Tulad ngayon, I can't even sob knowing na they'll ask me but I don't feel comfortable talking with them to this kind of situation.
BINABASA MO ANG
DITO NA LANG.
Non-FictionPara walang damdaming masaktan. Para walang taong matamaan.