Telefonumun sesiyle uyandım. Özel numara arıyordu.
" Efendim kimsiniz? "
" Başak "
" Evet benim siz kimsiniz? "
" Ben... beni tanımadın mı?"
" Hayır "
" O zaman kapıyı aç! "
" Ne kapısı? "
" Dıt dıt dıt dıt"
Buda neydi böyle? Genç bir erkek sesiydi Üstelik tanıdıktı fakat kime ait olduğunu çıkartamıyordum. Pasaklı bir şekilde aşağı indim. kapıyı açtım ve...
"Efe! "
"Naber kanka"
"Hoş geldin." Sarıldık ve onu içeri davet ettim.
...
"Şöyle geç" Salondaki oturma gruplarını gösterip.
"Teşekkür ederim. Ne kadar değişmişsin "
"İnan bana bende aynı düşüncedeyim.. Efe"
"Çokta güzelleşmişsin "
"Teşekkür ederim "
"Okul nasıl? "
"Boşver okulu sen ! Neden geldin Türkiye'ye
"Annem ve babam ayrıldı."
"Gerçekten mi? Çok üzüldüm..."
"Ben üzülmedim. Annemi göz göre göre boynuzlaması beni çok kızdırıyor. Babamdan nefret ediyorum."
"Saçmalama Efe. O senin baban."
"Evet ama babam olması yaptığı şeyleri örtmez.
"Tamam tamam huy olarak hiç degişmemişsin."
"Tabiki"
"Ee...hangi okula gidiyorsun?"
"Boşver !" "İngiltere'den geldiğime göre henüz bir üniversite planım yok."
"Hımm.."
"Fakat sen ..... Anadolu'dan pek memnun değilmişsin diye duydum."
"Yo..okul güzel "
"Sevindim.. Ev arkadaşların nerde?"
"Bugün gelecekler. Bu arada Sinem'in babası fazla tutucudur o gelince buralarda gözükmessen.."
"Tamam zaten ben seni görmeye geldim."
"Sağol"
"Ahmet ne yapıyo? "
"O kim?"
"İnternette konuştuk ya şu seni seven çocuk"
"O artık beni sevmiyor. Cansu'da şu anda."
"Şu ev arkadaşın.. sakin olan."
"Evet işte o"
"Salakmış o çocukta seni bırakmış."
"Yüz bulsa.. Bi şeyler içer misin ?"
"Neden olmasın. "
Mutfağa gittim ve dolaptan ice tea yi çıkardım ve bardaklara koyup, salona geçtim.
"Eviniz güzelmiş."
"Teşekkür ederim."
"Hala dört kişi mi kalıyorsunuz? "
"Hı hı.."
"Sınava az kaldı heyecanlı mısın? "
"Yani.. biraz"
"Düşündüğün üniversite."
"Bölüm olarak inşaat mühendisliği."
"Güzel sanırım beraber giremeyeceğiz sınava. "
"Galiba evet. biraz durdum."Kız arkadaşına ne oldu?"
"Defne mi?"
"İsmini hatırlamıyorum. "
"Fark etmez hepsi bitti."
"Kaç tane vardı ki zaten."
"Hiç saymadım" sırıttı sırıttım. Efe bazen çok şımarık biri olabiliyordu. Bazen havalı ve komik.
"Annemler birşey söyledi mi? "
"Para gönderdiler ama harcadım "
"Salak."
"Seni sinirlendirmeyi çok özlemişim. "
"Gerçekten mi ?"
"Evet..."
"Dikkat et çocukken sessizdim fakat şimdi öyle değilim. "
"Hiç birşey değiştirmez hala benden küçüksün."
"Bir yaş. Hep bu konuya değinirsin zaten."
O sırada kapı çaldı..
"Arka kapı seni bekler Efe".Ev arkadaşlarımdan Eylül ailesiyle kapıdaydı.
........
Umarım beğenirsiniz yorum ve votelerinizi bekliyorummm... :)
+5 olduğunda yeni bölümü yayınlıcam. iyi okurlarrr :D
