2. bölümle karşınızdayım umarım beğenirsiniz. Yorum ve votelerinizi bekliyorum. 3. bölümde görüşürüz ^^
Kapıyı açmamla beraber Eylül'ün boynuma atlaması bir oldu.
"Canım"
"Hoş geldin Eylül. Özlemişim seni. "
"Bende seni"
"Hemen içeri gel annenler yok mu? "
"Hayır. Son sene olduk artık. "
"İyi bari bir misafirimiz var çok yakın bir dostum, çocukluk arkadaşım. "
"Nerde? "
"Arka kapıdan çıktı dur çağrıp geliyorum hemen. "
Dışarı çıktım fakat Efe ortalıkta yoktu..
"Pişt pişt "
"Nerdesin Efe? "
"Burdayım. Ağacın arkadasında. "
"Aile yokmuş. "
"İyi "
"Gel Eylül'le seni tanıştırayım."
İçeri girdik Eylül bavulunu yukarı çıkarıyordu.
"Eylül Efe , Efe Eylül."
"Tanıştığıma memnun oldum."
"Bende fakat yerleşmem gerekiyor izninizle."
"Tabi ki "
Eylül yukarı çıktı. Bizde oturup konuşmaya başladık.
"Ne zaman döneceksin İstanbul'a? "
"Hemen gitmemi mi istiyorsun yani"
"Efe..."
"Şaka yaptım canım "
"Cevap ver."
"Birkaç gün sonra. "
"Neden? "
"Seni kontrole geldim. Okuluna geleyim bi!"
"Olur gel "
"Arkadaşlarında kanar hemen.. Sevgilin sanar. "
"Yok Abim derim. "
"Abi mi? " Aslında demek istemezdim çünkü Efe gayet yakışıklı, sempatik hem okuldaki artistlerede hava olurdu.
"Abim değil misin? "
"Bir yaş var aramızda Abin sayılmam yani"
"Tamam çok yaşlı hissettin kendini bunu kaldıramayacağını biliyordum. "
"Komik kız. "
"İngiltere'de hayat nasıl? "
"Mükemmel.. Gündüz uyuyup gece geziyorum.. Hayatın tadını çıkarıyorum..En havalısından. "
"Ya "
"Ehliyetimi aldım ve yeni bir arabam var İngiltere'de. Babamı hiç görmüyorum. neredeyse evde tek başıma yaşıyorum. aslında pek evde takılmıyorum ya. "
"O evin halini düşünemiyorum. "
"Ne kötülüğümü gördün "
"Kötülükle alakası yok.. Dağınık.. Ne yiyiyorsun evde. "
"Yemek yapmayı biliyorum Başak, Senden daha fazla ve zaten evi temizleyenler var.."
"Ve o temizleyenler yemeğinide yapıyor değil mi? "
"Evet " durdu ve gülümsedi. "O yüzden yemek bilgimi kullanmama hiç gerek yok."
"Ne güzel.. Seni çok özlemişim. "
"Bende.." "Akşam dışarı çıkalım. "
"Olmaz "
"Çıkalım mı? demedim çıkalım dedim bu bir emirdir. "
"Tamam bakarız bakalım. "
"Başak.. ben acıktım. "
"Bunu söylerken yüzündeki gülümsemeyi çok seviyorum. "
"O gülümseme için kaç kız koşuyor peşimde biliyor musun? " ve aynı gülümseme..
"Ay yay yay.. Devam edersen aç kalacaksın."
"Tamam sustum.. Cadı."
Mutfağa gittim. Buzdolabını açtım ve düşünmeye başladım. Ne yiyebilirdik?
"Efe.."
"Ne! "
"Kaba.. Ne yemek istersin? "
"Herhangi bişey. "
Salona doğru yürüdüm. Efe televizyonu açmış ayaklarınıda orta sehpaya uzatmıştı.
"Efe ayaklarını sehpadan indir. "
"Sebebin? "
"Ayıp.."
"Kime? sana mı? "
"Evet. hayır. "
"Ne pişireceksin? "
"Bilmiyorum. "
"Dışarı çıkalım.."
"Hadi madem ben Eylül'ün odasına çıkıp haber vereyim. Aslında onu evde tek bırakmak istemiyorum ve anlatacağı çok şeyler vardır buna eminim. Ne yapsam ki?"
"Artık çok geç laf ağızdan bir kere çıkar hadi git giyin gel hemen.."
