part 6

81 8 4
                                    

in het midden staat Julian. als hij iets tegen de jongens zegt en ze allemaal naar mij kijken en daarna mijn kant op komen, wordt ik nog banger. ik wil weg maar ik weet niet waarheen als ik mijn telefoon voel trillen merk ik pas dat ik wordt gebeld. als ik zie dat het austin is neem ik snel op en loop richting de plek waar austin me net mee naar toe nam.

*het telefoon gesprek*

fleur: heey austin, wat is er?

austin: heey fleur, nou eehm ik weet niet waar ik heen moet.

fleur: oh haha waar ben je nu? dan help ik je.

austin: ik sta bij een hele grote boom, nog op het terrein van de voetbal.

fleur: oh ik weet al waar je bent, ik ben onderweg.

austin: fijn haha.

fleur: tot zo.

austin: tot zo babe.

*einde telefoon gesprek*

snel loop ik naar de plek waar austin staat, ik denk nog aan wat hij zei aan het einde van het gesprek "tot zo babe" ik Flip weer, DE austin mahone noemde MIJ babe omfg. als ik uit geflipt ben, kom ik bij austin aan. we geven elkaar een knuffel (ik Flip alweer) en dan zegt hij: fijn dat je me helpt, ik ben vergeten waar ik heen moet, stom he haha. haha ik snap het wel, je komt hier nooit en dan nu zou je in een keer de weg moeten weten, dat lukt niemand haha. als we al een tijdje aan het lopen zijn en al over van alles en niets hebben gepraat, komen we uit bij de weg van het stadion, ik wil afscheid nemen maar austin houdt me tegen. ik bots bijna tegen hem aan en onze hoofden zijn nu echt heel dichtbij elkaar. austin lacht en geeft me een klein maar passie vol kusje op mijn lippen. als ik mijn ogen weer open heb, spring ik in de lucht, geef een gil en knuffel austin dan. hij lacht, ik zou niet weten of hij me uitlachten of dat hij lachten omdat het er grappig uitzag. als ik ben uitgeflipt komt austin naar me toe, hij geeft me een knuffel en een kus op me wang en zegt; zie ikje snel weer? ik zie je snel weer zeg ik en ik knuffel hem terug en geef hem ook een kusje. dan loop ik weer terug richting de voetbal velden als ik wordt gebeld, als ik zie dat het mijn moeder is neem ik snel op:

*het telefoongesprek*

fleur: heey mam.

mam: heei lieverd.

fleur: wat is der aan de hand mam?

mam: kan je zo snel mogelijk naar Stefan zijn huis komen?

fleur: tuurlijk waarneer?

fleur: *zucht* oke ik ben onderweg, tot zo.

*hoort sierenes*

mam: tot zo lieverd.

*haar moeder hangt snel op*

*einde telefoongesprek*

wat raar, wat zou er aan de hand zijn? snel loop ik naar laura toe om te zeggen dat ik naar me moeder moet en daarna loop ik door naar mijn fiets. als ik op de fiets zit, fiets ik nog een keer langs de plek waar ik austin heen heb gebracht, als ik goed kijk zie ik hem zitten. als ik xe dat hij kijkt en naar me zwaait, zwaai ik terug. snel fiets ik verder richting het huis van Stefan, als ik daar aankom staan er 2 ambulances en een politie auto voor de deur. ik wil naar binnen lopen maar ik wordt tegen gehouden door een politie agent. ik kijk hem arrogant aan en zeg: uhm mijn moeder woont hier dus mag ik er even langs?

hij lijkt geschrokken, hij haalt een collega erbij en dan wordt ik naar de politieauto gebracht. daar zit een politie agente die een groot kladblok voor houd. als ze mij ziet kijk ze vragend naar de agent die met me mee is gelopen. als de agent zegt dat ik de dochter ben, snapt ze het. ze zegt dat ik moet gaan zitten en als ik zit begint ze met praten.

"er is ingebroken in dit huis, er zijn hele duren spullen meegenomen, de man in het huis is in elkaar geslagen. de vrouw heeft alles gezien en dankzij haar weten we wie de daders zijn. ik kijk de vrouw lang aan en vraag dan: wie zijn de daders mevrouw?

------------------------------------------

heeey x

dit part was eigenlijk ook niet zo lang, maar het volgende part wordt wel heel spannend 😏

ily x helen

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Aug 18, 2014 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Austin and IWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu